We hadden de bedoeling om deze winter al een stal te zetten, maar zo langzamerhand beginnen we in te zien dat dat er deze winter wellicht nog niet van zal komen. In plaats daarvan hebben we dan maar de toekomstige stal op het grondplan van onze tuin getekend, en proberen we gaandeweg de stukken rónd die stal tot een volwaardige tuin in te kleden. Zoals gezegd, ’t is nog magertjes gesteld met onze ecologische rijkdom op dit ogenblik, en in onze toekomstplannen proberen we daarom zoveel mogelijk verschillende habitatjes te voorzien waar telkens weer andere dieren van kunnen genieten. Ons idee was om daarom ook eens een perk met siergrassen aan te planten. Dat moet toch aan heel wat insectenbehoeften tegemoet komen èn het is met al dat gewuif van pluimen ook nog mooi om te zien. We hadden bovendien een leuk plekje in gedachten, ergens in het midden van de tuin, en diep gelegen, waardoor je vanuit het huis nog net het wuiven van de pluimen in het zonlicht zou moeten zien; leuk toch?
Edoch en helaas: als ik siergras zeg, dan durf ik er goud om te verwedden dat je onbewust een beeld in je geest hebt opgeroepen van een groen polvormig gras met hoge, dikke witte pluimen. Je hebt dat ooit gezien in een voortuin van een modern huis met laag dak, centraal tegen een brede voordeur (mat glas?), met ervoor een ander gras dat wat lager is en bruingrijze pluimpjes heeft, en dat alles tegen de achtergrond van de hortensia Annabel. Niet?
Dat bekende gras is pampasgras. En zijn onmiddellijke vriendje heet prachtriet. Beide soorten zijn groot, bijzonder geliefd in de ietwat grotere tuinen èn zo uitheems als de pest. Net als bamboe komen de meeste soorten namelijk uit het Oosten, hoewel ook uit Zuid-Amerika (pampasgras) of Afrika (lampepoetsersgras). Bij de zoektocht naar ecologisch verantwoorde grassen kom je al snel bij, nu ja, weidegras, zeg maar. Het type wild gazon, onafgereden boordjes, stugge duinbegroeiing, kortom: mens die zijn tuin niet onderhoudt :-). En zie je jezelf al gestreepte witbol aanplanten omdat het inheems is? Ik niet.
Uiteindelijk heb ik toch een lijstje samengesteld van wat volgens mij leuke grassen voor een ecologische siertuin kunnen zijn. Ze hebben niet allemaal dezelfde variaties in hoogte als de uitheemse grassen (wat de populariteit van die soorten natuurlijk verklaart), ze behoren misschien niet allemaal tot de grassenfamilie (maar who cares?), en evenmin hebben ze allemaal dezelfde mooi herfsttooi, maar dat moet dan maar gecompenseerd worden met andere plantensoorten. Mijn lijstje met suggesties:
– Smele (bochtige of ruwe smele), waardplaats voor microvlinders
– Glanshaver (Frans raaigras), iets minder mijn favoriet
– Zegge: bestaat in zeer veel soorten, en zeer geschikt voor natte grond.
– Pijpenstrootje: een kleintje, maar een goede waardplaats voor rupsen, rietvink, bont dikkopje en nog heel wat moois
– Pitrus, bij ons als ‘biezen’ gekend
– grote of gewone veldbies, heel sierlijk, en op de rode lijst!
– bosstruisriet (eindelijk eens een hoog gras)
– knikkend parelgras
– rietgras
Om het allemaal wat meer diepte en vorm te geven, zou ik het willen combineren met Eupatorium, grote graslelie, peen en verbena. Het geheel zou er dan toch een beetje als een siergrassenperk moeten uitzien, en niet zozeer als een stuk dat we dringend eens moeten afrijden 🙂
Nog meer onprofessionele informatie over de ecologische siertuin:
Deel 1: Diep nadenken
Deel 2: De binnentuin
Deel 3: Borders
Deel 4: De schaduwtuin
klinkt leuk, ik ben benieuwd naar foto’s
‘Het type wild gazon, onafgereden boordjes, stugge duinbegroeiing, kortom: mens die zijn tuin niet onderhoudt’ ? ‘Hoe bedoelt u?’ vroeg hij met hevig bloedende neus. 🙂
Geen idee of de soorten die je daar opnoemt ecologisch een beetje bij elkaar passen en samen kunnen gaan groeien (of dat raaigras de rest niet gaat overwoekeren bijvoorbeeld) maar van grassen heb ik weinig kaas gegeten.
Misschien ook nog een te overwegen soort: kamgras. Klein maar bijzonder mooi. ( http://eigenwijzetuin.be/2008/06/26/kamgras/ )
Hoow:maar op die foto’s wordt het dus wel nog een half jaartje wachten…
Bart: ik verwoordde alleen de visie van de buren hoor 🙂 Van dat raaigras ben ik dus inderdaad ook geen fan, en ik denk dat ik het er niet tussen zal zetten; en dat kamgras ben ik inderdaad vergeten, danku! Wat betreft het samenpassen van de anderen: de bedoeling is om het natuurlijk aan te passen aan de grond. Ik heb een zeer nat en een zeer droog stuk waar ik grassen wil zetten, dus ik kan wel verschillende types voorzien. Het is ook gewoon een manier om wat meer variatie in die onafgereden boordjes te creëren, om het even welke soort dan overheerst.
Ja, ik heb het niet zo voor grassen en zelfs met je entousiaste uitleg heb je me niet kunnen overtuigen. Misschien de foto’tjes wel???
Mijn blog vind je op natuurlijk-rijk.blogspot.com
awel gras he … dat onderwerp ‘moet nog groeien’…
Rob: blij dat ik dat ook weer weet 🙂 Maar reken maar dat er nog mooie foto’s zullen komen (al zal dat misschien eerder aan de bloemen dan aan de grassen liggen) Succes met je blog, lijkt veelbelovend!
666bbq: sja, het is tot nu toe het meest teleurstellende stuk van de ecologische speurtocht, vind ik. ’t Is vooral dat je er bijna nergens info over vindt; daar wou ik alvast iets aan doen, en alle aanvullingen en verbeteringen zijn mooi meegenomen.
grassen er zijn tientallen soorten van. De soorten die jij opnoemt passen absoluut niet bij elkaar: hun grondeisen zijn dermate verschillend dat ze niet echt zullen groeien, hoogstens overleven.
Pijpestrootje: is een soort van natte zure bodems, meestal vind je ze op heidegebieden. Bij mijn weten dus niet in jouw ecoregio.
Pitrus: soort van zeer natte bodems (in de winter zak je erin weg), net als zeggesoorten.
Al deze soorten kan je niet afmaaien met een grasmachine (vormen dichte harde pollen waar het mes in vast geraakt).
Voor vochtige weiden zoals bij jou zou ik eerder naar koekoeksbloemen gaan, met kamgras, reukgras (geurt heerlijk!) en andere soorten. Bij Ecoflora hebben ze zelfs speciale weidemengsels daarvoor!
Beste specht: je aanvullingen zijn uitermate welkom, maar toch even zeggen dat ik nergens geschreven heb dat ik ze samen wil planten hé. Als ik mezelf onbeschaamd mag citeren: ‘Uiteindelijk heb ik toch een lijstje samengesteld van wat volgens mij leuke grassen voor een ecologische siertuin kunnen zijn.’ Het is dus een opsomming van wat je kàn kopen, omdat ik een dergelijk lijstje nergens vond (terwijl je dat van pakweg voorjaarsbloeiers, houtkanten, enz. wel overal kan vinden). Het is ook uitdrukkelijk de bedoeling om het NIET af te rijden, en evenmin om een bloemenborder, bloemenweide, enz. te creëren. Ik wil experimenteren met inheemse grassen, deels op een kletsnat stuk, deels op een droog stuk, maar zeker al niet in de natte weide achteraan. De algemene boodschap was: als je siergrassen wil, probeer deze dan eens, in plaats van dat pampasgras dat je overal ziet. Ik ga ervan uit dat mensen dan zelf wel weten welke bodem ze hebben en welke grassen er dan op passen. Maar mijn boodschap is dus blijkbaar niet al te best overgekomen…