Een paar maanden terug maakte ik schaamteloos gebruik van de mij sterk overstijgende kennis van ‘mijn lezers’ (als dát niet verwaand klinkt!). Ik vroeg hen advies, en werd overstelpt met deskundig commentaar, prachtige tips, en leuke ideeën. Eén en ander bleef hangen: het S-vormig pad van de groentenconfituurmeneer bijvoorbeeld. En de bessenhaag bij de groenten, van Dieter-zonder-blog, die ik dus niet kan linken, zo zonder blog. En de oproep tot méér fruitbomen, van meneer Specht, ook al zonder blog.
Er werd veel gebabbeld met meneer onderdeappelboom, en het probeer-setje aquarelverf werd erbij gehaald. De aquarelborstel was helaas wel verdwenen, maar zo erg is dat ook weer niet, want ik kan toch niet aquarellen/aquarelleren, en met een gewoon klein verfborsteltje kon ik ook duidelijk maken wat ik bedoelde. Eén en ander resulteerde in wat vage schetsen.
Nu is het behoorlijk stom te schilderen op een enigszins vette tafel; daar krijg je vette plekken van 😦 En als je fout bent, kan je niet gommen, of er gewoon bovenop schilderen (zoals bij olieverf). Dan moet je daar als een kleuter een stukje papier bovenop plakken. Maar kom, de ideeën groeiden gaandeweg, de aangereikte voorstellen bleken fantastisch, en meneer onderdeappelboom en ik begonnen elkaars inwendige beelden van de toekomstige tuin eindelijk ook te snappen. Omdat bepaalde dingen toch nog niet helemaal duidelijk werden, scheurde ik nog wat papier uit een schetsboek en nam er een potlood bij.
Zo zou de toegang tot de moestuin er in de toekomst ooit moeten uitzien. Het paadje vertrekt van aan het terras en zal dus S-vormig zijn. Het muurtje moet er eentje zijn met stapelstenen, waar plantjes en beestjes ongestoordhun gang in kunnen gaan. Rond de appelboom (nu nog een sprietje) moet een stenen bank komen. Nu zijn mijn tekeningen geen kunst, maar een ronde bank tekenen lukt mij nog wel. Als je deze bank krom en ovaal vindt, dan is dat dus ook de bedoeling. Ik wil oude, uitgesleten stenen die simpelweg op andere stenen rusten. Dat betekent a) dat ik dat nergens zal vinden en b) dat als ik het vind, dat het dan onbetaalbaar zal blijken.
Naast de zandbak moet een klein rond terrasje komen met ouderwetse stoeltjes. Daarrond een heleboel planten (dat wordt nog een moeilijke opdracht, zo onder die bomen). De houtkant zal helaas moeten worden vervangen door een echte haag, om – laat ons zeggen – diverse redenen van isolerende aard waar we maar niet verder zullen op ingaan. De houtkant zou dan een plaats moeten krijgen achteraan, waar al dan niet een boomgaard komt. Maar een aantal struiken moeten ook een plekje krijgen vooraan, dicht bij het huis, want ons oog wil wel wat meer dan zo’n groene blokhaag.
En toen had ik helemaal geen zin meer in tekenen, en moesten enkele snelle lijnen volstaan. Achter ons huis hebben we een restmuurtje, op het westen. Dat houdt de avondzon tegen, maar ook de wind; dus daar zouden we een pergola willen plaatsen om in het voorjaar al snel buiten te kunnen zitten. Het hoogteverschil tussen terrasje en gras wou ik opvullen door gemetselde bakken met kruiden, maar nu ik dat zo getekend heb, vind ik het er toch een beetje dwaas uitzien. Dat moet dus nog eens bekeken worden.
Maar hoe het ook zij: een mens wordt wel enthousiast van plannen maken. Nu alleen nog de lotto zien te winnen. En voor mijn nieuwjaar vraag ik tijd; dat mag gerust in groothandelsverpakking zijn.
Plannen maken is leuk 😉
Ziet er leuk uit. Ik zou pcies wel het poortje van de moestuin in het midden van de stenen muur stoppen (in verlenging van dat trapje)? Je kan je S wat verleggen of inkorten en dan lukt dat wel ?
als ik de tekeningen mentaal samen leg, en de omgeving een beetje kennend, dan vertrekt het S-vormig pad aan de pergola, en niet aan het terras. of heb ik dat verkeerd voor?
over die stenen bank zou ik me maar geen zorgen maken. je zal nog veel tijd hebben om te sparen. als de appelboom nu nog een sprietje is; zal het nog wel even duren voor je onder dergelijke weelderige kruin zal zitten… 😉
zo’n aquarel vind ik wel mooier dan die vroegere pogingen met computer
Tijdtussendoor: en het kost niets 🙂
Moustache: dat zou logischer zijn, in het midden, maar ik heb het voor asymmetrie, toch zeker in de tuin 🙂 En twee keer asymmetrie wordt weer symmetrie en ziet er creatiever uit (hoop ik :-)) Toch bedankt voor de tip!
Dieter: je hebt gelijk, maar onder die pergola komt natuurlijk ook een terras, dus dat is wat ik bedoelde. ’t Was dus verwarrend, maar je hebt het perfect gesnapt. En die appelboom heeft inderdaad meer iets van een opgeblazen winterdekbed op een stokje 🙂
maar kan je dan makkelijk van waar je kookt aan je moestuin, dat is eigenlijk the question. hoe zit het met de link achterdeur-terras-moestuin.
ik zie voor me dat dat snor kan zitten, maar voor hetzelfde geld ga je inderdaad na een paar weken gewoon rechtdoor het gras over, omdat je de omweg naar de pergola niet ziet zitten.
overigens, naar mijn gedacht kan in een S-vormig pad best een rechte lijn zitten, als je snapt wat ik bedoel. zo kan je toch nog rechtdoor, zonder de platgetreden paden te verlaten (ik bedoel dat de onderste lijn van het eerste deel op hetzelfde niveau kan komen als de bovenste lijn van het tweede deel) (als het niet meteen duidelijk is: misschien eens vragen aan meneer, die zal dat wel snappen 🙂 )
Er loopt nu ook al een padje naar één terras, en er komt er nog eentje bij dus. Maar nogmaals, ik maak me echt geen zorgen of we daar zullen over lopen of niet. Voor de kinderen is het een kronkelwegje, en voor ons breekt het de gigantische grasvlekte en maakt het een grens tussen bloemen en gras, meer moet dat niet zij; het hele grasveld is een pad om op te lopen hé.
Voor dat laatste zal ik inderdaad mijn meneer maar eens roepen, want ik snap er geen jota van 😉
ik heb nog een c) voor die stenen, want die blijken, als je ze gevonden hebt loodzwaar en dus bijna onverplaatsbaar ;-). Ik had eerst een budgetvriendelijke oude kasteeltrap (ahum, effe wachten) in gedachten, twee treden en eigenlijk helemaal niet zo duur maar met geen bus polen te verplaatsen; nu liggen er een drietal (gratis) recup tabletten te wachten en daarvoor moeten de familiekalenders ook nog eens naast elkaar gelegd 😉 Ga gerust eens kijken bij die recuperatie-bouw(antiek)materiaalboeren, soms is het verschrikkelijk duur maar soms ook verdacht betaalbaar (zeker als het was rustieker – lees : nen hoek af – mag zijn).
Met romantische S vormige paadjes altijd toch wat oppassen, de mens is een lui beestje en wordt met de jaren alleen maar luier en zoekt dan toch spontaan de kortere weg (tenzij er echt iets in de weg staat), dat je veel geld hebt uitgegeven aan dat pad doet daar niks aan ;-). Dus voorzie een paar strategische stuiken misschien.
En last maar zeker niet least : mag het misschien een ronde zandbak zijn, staat mooier bij het ronde terrasje (en de rest van de tuin) denk ik… bv eentje met stapelstenen, of ander bouwpuin 😉
666bq: ik kan het me voorstellen, dat een kasteelTRAP van TWEE treden niet zo bijzonder duur blijkt te zijn 🙂 Gelukkig beschik ik over een schoonpapa met ijzeren gestel die zo’n blok steen vermoedelijk op zijn eentje draagt. En aan de andere kant van de taalgrens willen bouwmaterialen ook al eens wat betaalbaarder zijn 🙂 (al dan niet met meer hoeken eraf, maar dat maakt niet uit).
S-vormig pad: dat is voor het uitzicht hé, wandelen mag nog altijd op het gras hoor. En de zandbak staat er al; Ik ga onze kleintjes toch niet in een put bouwpuin laten spelen hoor 🙂
als je eens wil zien wat je met recupmaterialen (in huis en tuin) kan doen, moet je hier eens kijken: http://mier-vzw.blogspot.com/
Yep, heb daar ook al eens rondgeneusd. Indrukwekkend.
Mooi mooi mooi………het ziet er geweldig leuk uit.
Ik kom over 20 jaar nog wel eens kijken(lol)
Of het allemaal gelukt is!!
Maar mooi is ‘t!!!
helaba, dat was ne kasteeltrap met van die krollen aan de zijkant en al he .. 😉 pure rococco (en ook al heb ik een ijzeren vertrouwen in jouw inschattingsvermogen over het stalen gestel van de schoonpapa, die trap was echt wel John Massis meets the Hulk … zonder vorklift geen beweging in te krijgen maar die reed maar tot aan de poort)
bouwpuin ? steek daar wat muurplantjes tussen en de mensen gaan vragen waar ge da kunt krijgen…
verticale boomstammetjes dan ?, want “staat er al” is nu toch geen argument tegen esthetiek … de stoof moet ook branden 😉
John Massis meets the Hulk, yep, de juiste beschrijving voor schoonpapa 🙂
En tòch gaat die zandbak mooi blijven staan… 🙂 (de stoof brandt al)
De vetvlekken hebben iets spontaans en charmants over zich. Ziet er mooi uit met het slingerend paadje.
Enne, die zandbak, … dat is iets tijdelijks. Ik zie tiener niet meer in een zandbak spelen, tenzij het aan een serieus water is gelegen. 😉