U wast toch ook?

Het gebeurt wel eens, zo onder collega’s, of collega-ouders, dat met enige wanhoop avond- en ochtendrituelen worden vergeleken. Jeweetwel: hoe laat sta jij op, staat de ontbijttafel de avond vooraf al klaar, wanneer vul je de boekentas en tegen hoe laat krijg jij het eten op tafel?

Wat opvalt: ons avondritueel blijkt een baken van rust (zij het dat wij dat niet altijd zo ervaren). Er wordt genoten van een babbeltje over de voorbije dag en de kinderen zitten altijd op tijd in bed. Hoe dat zo kan? Wel, bijvoorbeeld omdat de kinderen ’s avonds geen warm eten meer moeten krijgen (dat eten ze op school, de arme bloedjes, omdat we denken dat vieze grootkeuken nog net iets aangenamer is dan een haastige warme hap als ze eigenlijk al in bed hadden moeten liggen). En ook: omdat wij de kinderen niet elke avond wassen.

“Nee?!”

Nee.

“En ’s morgens dan?”

Ook niet. Onze kinderen gaan meestal maar 2 keer per week in bad.

“Maar dan was je ze wel van kop tot teen aan de lavabo op de andere dagen?”

Neen. Chocomondjes afvegen en zandhandjes afspoelen volstaat. Vinden wij.

Ooooo! De ontzetting! Want wat zijn wij vuile mensen! En nee, ik ben niet eens dichterlijk aan het overdrijven, we (laat ons eerlijk zijn: in deze pseudogeëmancipeerde wereld vooral mevrouw onderdeappelboom) worden aangestaard alsof we op het randje van achterlijk zijn. Als dan ook nog eens blijkt dat we niet (niet!) elke week alle beddenlakens verschonen, dat een pulletje met een klein fruitsapplekje de volgende dag best wel terug aan kan, en dat we sowieso proberen 3 dagen na elkaar dezelfde kleren aan te doen als dat kan, dan staan we zelfs niet meer op dat randje. Dan zìjn we achterlijk. Dat moet toch wel? Want wie is nu nog zo vuil vandaag de dag? Jakkes, vieze onderdeappelbomen!

Maar kijk, wij doen dat dus met volle overtuiging, zo vuil zijn. Ja, zelfs met enige wetenschappelijke ondersteuning. Want hoewel voor praktisch elke stelling wel een wetenschappelijk onderzoek te vinden is dat het kan bewijzen, wijzen bijna alle onderzoeken omtrent hygiëne in één richting: teveel wassen verlaagt de weerstand, verhoogt de kans op allergieën en leidt tot eczeem. In steden, waar mensen gebruikelijk meer ingesteld zijn op ‘hygiëne’, zijn meer allergiëen en astma te vinden. Babies die maar 2 keer per week (en bij voorkeur zonder zeep) worden gewassen, blijken een hogere tolerantie tegen allerlei huidproblemen te hebben. En verder terug nog in uw leven: kinderen die vaginaal werden geboren, en dus meestal als eerste het achterwerk van hun moeder zien èn in contact komen met alles wat in die zone heerst en leeft, ontwikkelen een hogere weerstand dan kinderen die deze ‘kans’ missen (door bijvoorbeeld keizersnede). Ha bah, mevrouw onderdeappelboom, ken je nu geen leukere invalshoeken? Ewel nee. Want ik heb het zo wel gehad met die misprijzende blikken om een zogenaamd gebrek aan hygiëne.

Want dat is nu net het moeilijke: ‘hygiëne’ heeft in de loop der tijd zo’n associaties met ‘beschaving’ gekregen dat je er nog moeilijk voor kunt kiezen om minder hygiënisch te zijn; of beter: dat je er niemand van kunt overtuigen dat een minder overweldigende graad van properheidsdrang even gezond (laat staan: gezonder) kan zijn. We moeten wassen, met véél waspoeder èn een extra geurtje van wasverzachter erbovenop.  We moeten ons inwrijven met alle denkbare productjes om te vermijden dat we ook maar naar iets ruiken dat menselijk zou zijn. Zelfs de intieme zones moeten er aan geloven met speciale zeepjes, spoelingen èn het scheermes (en nee, ik wil in de reacties absoluut niet weten wat U met uw schaamhaar doet, maar het moge duidelijk zijn dat de overtuiging dat elke vorm van schaamhaar onhygiënisch zou zijn een maatschappelijk product is dat z’n doel serieus voorbij geschoten is).

En dus lopen mensen zich een ongeluk van badkuip naar wasmachine, èn blijkt de regenwater put van 10000 liter niet eens meer groot genoeg. We mochten het in nabije kring ervaren: met hun douche ’s morgens èn ’s avonds (die worden vuil van te slapen, dixit schoonpapa) èn dagelijks verse kleren bleek de regenwaterput van 10000 liter in de voorbije 4 maanden al 2 keer leeg. Da’s 20000 liter, zonder het stadswater mee te tellen dat tussendoor dus ook nog werd gebruikt.

Sinds de beroepsmatig halfverplichte maar verder nooit gebruikte binnenkomst van een oneindig aantal tv-kanalen, waaronder het merendeel mèt reclameblokken, kon ik me zelfs ’s avonds in de zetel laten verbazen door een ideaal gezinnetje dat op een zeemzoet melodietje kwam aantonen dat je toch niet aan tafel kunt komen zonder eerst je handen met detol te spoelen. Er zijn dus blijkbaar mensen die nog liever spaghetti eten met een aroma van school-wc’s aan tafel dan het risico te lopen als onhygiënisch te worden bestempeld.

Welnu, het gezin onderdeappelboom doet daar dus niet aan mee. Beschouw het als een outing: wij zijn vuil. En met reden.