De groenten in de moestuin wisselen stilaan van ploeg: de vroegst gezaaide sla, radijzen en warmoes zijn al lang opgepeuzeld, struiken van peultjes en erwten worden langzamerhand dor, vroege worteltjes kwamen al op ons bord terecht, en de eerste aardappelen zijn nu al een tijdje geleden geoogst. Bijna zullen de uien te drogen hangen, en de eerste courgetten zijn alleen maar de voorbode van een tweede reeks groenten die klaar staat om te rijpen en geoogst te worden: boontjes, keukenraap, rode biet, enz.
Gisteren plukte ik het laatste vergiet erwtjes en peultjes-die-er-ondertussen-ook-als-erwten uitzien. Samen met de kinderen dopte ik toch al heel wat diepvriesporties vol, ondertussen niet alleen genietend van die twee lijfjes die het vanzelfsprekend vinden om tussen mijn benen te zitten tijdens het doppen (handig dat dat is! en het dop-tempo verhoogt er schrikbarend van!), maar ook van de vele erwtjes die ik naar hun mond zag gaan, en hun regelmatig terugkerende “oh, grote sprong!” als er weer een erwt het luchtruim instoof.
Daarna trok ik alle struiken van de draad, zodat de gladiolen, als ze straks bloeien, beter zichtbaar zouden zijn vanuit de tuin. De wortels moeten in de grond blijven, waar ze stikstof zullen afgeven dat nuttig is voor de groenten van volgend jaar.
Maar de peulen en erwten zijn niet de enige groenten wiens dienst erop zit. En wat dan? Wel, dan is er nateelt; het bijzaaien en planten van groenten die in staat zijn om in deze warme zomermaanden nog te kiemen, en die minder tijd nodig hebben om tot wasdom te komen. Maar ook bij nateelt moet er nagedacht worden, want het systeem van vruchtwisseling moet ook hier in acht worden genomen.
In het algemeen blijf je dus beter kolen bijzaaien op het bed van de kolen, en peulgewassen op het bed van de peulgewassen. Met wortels is het oppassen, want hier en daar wordt toch afgeraden om bijvoorbeeld je winterwortels te gaan zaaien op de plaats waar je net de vroege wortels hebt geoogst. Maar bonen na peulen kan dan weer wel zonder problemen. Hieronder een (niet exhaustief) lijstje van wat je in juli nog zou kunnen zaaien:
– KOLEN: savooikool, chinese kool, winterrammenas, keukenraap; eventueel nog bloemkool en broccoli
– BLADGEWASSEN: andijvie, winterprei, ijsbergsla
– WORTELGEWASSEN: wortels, rode biet, keukenraap
– PEULGEWASSEN: boontjes
Bij de vruchtgewassen zou je vermoedelijk ook nog een courgette in gang krijgen, maar normaal staat dit bed nu toch vol. En bij de aardappelen heb je nu veel plaats, maar om nieuwe aardappelen te planten, is het nu toch te laat. En dat is eigenlijk het voornaamste probleem bij nateelt, met name dat de bedden met de gewassen die je nog zou willen telen al volstaan, en dat je de groenten van de bedden die leegkomen niet opnieuw kunt zaaien of planten. En dan komt de verleiding natuurlijk om je wortels te gaan zaaien waar de spinazie stond, of nog wat kolen waar de aardappelen net zijn geoogst. Maar dat kan alleen met uiterste voorzichtigheid, want op die manier ben je eigenlijk al groenten aan het doorschuiven die je pas volgend voorjaar zou mogen doorschuiven. En je moet toch altijd proberen 4 jaar tussen 2 identieke teelten in te laten.
Het voordeel van mijn 9 bedden is dat ik wel een beetje vals kan spelen. Aan het aardappelbed raak ik liever niet, daar heb ik gewoon phacelia gezaaid; maar op het bed van de aardbeien kan ik straks zonder problemen wortels zaaien; dan zal er nog altijd 4 jaar tussen twee teelten zitten. Dan moet ik wel wat aardbeien wegdoen (geen probleem, ze dragen niet allemaal even goed) of doorschuiven (en dan moet er weer nagedacht worden naar waar). Bij de bladgewassen zouden ook nog wel wat boontjes mogen worden gezaaid, op voorwaarde dat ik dan bladgewassen elders zaai (maar die vormen eigenlijk geen probleem in de vruchtwisseling). Veel nadenken dus, en alles goed bijhouden op papier (al dan niet elektronisch)
En dan zijn er nog de bloemen die de blootheid van sommige lege bedden kunnen verzachten. De gladiolen en dahia’s bloeien nog niet, maar de andere bloemen laten zich langzamerhand zien.
Het was lang wachten op de reukerwten dit jaar; de spontane zaailingen waren veel vroeger in bloei dan de voorgezaaide, nieuwe exemplaren. Maar nu is de dagelijkse pluktocht langs dit heerlijk geurende goed weer begonnen.
De irissen laten zich ook zien – ’t blijft toch echt een stukje Van Gogh in de moestuin.
Ook de cosmea heeft zichzelf uitgezaaid (natuurlijk had ik al heel wat zaailingen uitgerukt vooraleer mijn frank viel…) en toont nu zijn eerste bloemetje.
En van deze sidalcea dacht ik dat hij even hoog kwam als een stokroos (alcea), maar dat is helemaal niet het geval. Ik vind hem wel zo mooi dat ik denk dat ik hem volgend jaar ga planten in de nog aan te leggen border rond het nog aan te leggen 2de terrasje (“Allé, tuinplan 8”, lachte de broer onderdeappelboom. Met onmiddellijk daaropvolgend: “En weet je echtgenoot hier al van? ” Euhm… Broers kennen hun kleine zusjes te goed ;-))
Van de echte stokrozen is alleen de foeilelijke pipigele stokroos al in bloei; de mooie roze is niet meer uitgekomen, en van de andere stokrozen in de moestuin weet ik eigenlijk niet meer welk kleur ik had gekozen. De margrieten beginnen er ook te bloeien (chrysantemum – geen wilde margriet in de moestuin helaas), maar nog povertjes omdat ik ze veel te laat heb verplant.
En verder? Verder is die moestuin al weer veel te klein jong!
Wat doe je met die geurerwt?
Of ga je er iedere dag langs om er eens goed aan te ruiken?
Ook geen slecht idee! De foto ziet er in ieder geval al heel erg mooi uit!
Planten die zichzelf uitzaaien, zijn toch wel mijn favoriet. Makkelijk ook. Oke, soms staan ze wel op de verkeerde plek maar daar is wat aan te doen!!
Thea, we plukken gewoon dagelijks een boeketje. We beginnen in de living, maar tegen het eind van de zomer staan in alle kamers waterglaasjes vol reukerwten en ruikt het hele huis ernaar. Hoe meer je plukt, hoe meer er bloeien.
Bij mij staan de reukerwtjes als natuurlijk aroma in het kleinste kamertje 😉
Wat een rijkdom, die groententuin! Zelfs erover nadenken geeft me rust.
Boontjes staan hier ook nog op het programma. En roodlof, voor de eerste keer. en binnenkort winterpostelein, dat is mij geweldig mee gevallen vorig jaar.
En laat je broer maar lachen, tuinplannen dat moet organisch groeien. Hoe kan zo iets nu vandeneerstekeer goed zitten? Neeneen, een tuin is een levend dingk, dat is nooit klaar.
ik heb het gevoel dat er hier al in de voltooid verleden tijd wordt gesproken, terwijl ik hier het gevoel heb dat het nog allemaal moet beginnen 😉
ik zet er altijd veel te weinig van, van die reukerwten, ondergewaardeerd over het algemeen…
het ziet er daar in elk geval gezellig uit, en onderdeappelboom hebben ze nog altijd zin in het moestuinieren, meer moet dat toch niet zijn, toch ?
Tijdtussendoor: goed idee!
Bart: ik voeg roodlof en winterpostelein toe op mijn lijstje (nog nooit gegeten, eerlijkgezegd…). En broer vindt dat geweldig hoor, mijn tuinplannen. Behalve door de grenzen van zijn perceeltje is hij zelf ook niet tegen te houden qua aanplant 🙂
666bbq: de vroege ploeg heeft gedaan, maar nu begint de dagploeg nog maar hé. Toch, ik zie in de moestuin toch echt al hoogzomer komen; de lente is eruit.