Er waart een spook rond op facebook. Het spook van het ideale gewicht. Of toch het zogenaamde ideale gewicht. Voor vrouwen. Net zoals BMI toch vooral een berekening voor vrouwen is. Een berekening die met het gewicht van spieren sowieso geen rekening houdt. Mocht je het nog niet doorhebben: ik word absoluut tureluurs van vrouwen en hun gewicht. En dan vooral van hoe ‘de boekskes’ dat sturen. Alsof het normaal kan zijn te leven op één boterham ’s morgens, een slaatje met yoghurtdressing ’s middags en nog eens één boterham ’s avonds. Alsof je gelukkig en gezond wordt van sneetjes plastic (magere kaas) en lepels aspartaam (light yoghurt). Ik mag het mij niet voorstellen dat ik met mijn lief op restaurant zou gaan, het eerste romantische diner in tijden, en dat hij dan een slaatje gezond met een bordje fruit achteraf zou bestellen. Aaaaaaaargh! Dames en heren: eet normaal, in gemiddelde porties, en aanvaard het gewicht dat je dan blijkt te hebben. En ja, ik heb makkelijk praten, want ik mag best veel eten voor wat ik weeg. Maar da’s nu net het goed bewaarde geheim: je wordt echt niet dik van een gematigde vorm van dagelijks snoepen. Ten bewijze, de taart waarvan ik net een derde opgepeuzeld heb bij wijze van dessert: Speculoostaart!
Ingrediënten:
– 1 pak bladerdeeg (die van Aldi is eerlijkgezegd de knapperigste)
– peren
– 150 g speculoos
– 3 dl room
– 2 eieren
– 80 g suiker
– 2 zakjes vanillesuiker
– snuifje kaneel
– 3 el amandelschilfers
– abrikozenconfituur
Werkwijze
Doe de bladerdeeg in een bakvorm en prik erin met een vork. Verkruimel de speculoos en doe die op de bladerdeeg. Leg daar bovenop de peren met de punten naar het midden en maak er inkepingen in.
Meng room, eieren, vanillesuiker, suiker en kaneel en giet dit mengsel over de peren.
Bak 40 min. op 180 graden.
Strooi er de amandelschilfers over en bak nog 15 minuten verder.
Haal uit de oven en bestrijk met confituur.
Smakelijk!
Wat is nou Speculoos????
Hetzelfde als speculaas??
Jammer maar dat vind ik echt niet lekker.
Voor de rest ziet het er wel lekker uit! Het doet mij er aan denken, dat ik een recept heb van een perentaart met chocolade!!
Ik heb hem al jaren niet meer gemaakt, toch eens opzoeken!
Thea, wat is in godsnaam speculaas? Hetzelfde als speculoos?
Ja 🙂
’t Is niet alleen een verschil tussen Vlaanderen-Nederland, maar zelfs tussen provincies…
speculoos is een Belgische uitvinding om aan te duiden dat er geen speculaaskruiden inzitten (-loos, zonder) maar alles klinkt als [speeKulaaz]…
BMI is niet meer dan een schatting inderdaad (voor de boekskes) zeer afhankelijk van het lichaamstype, Schwarzenegger zit er zeker te hoog met zijn korte beentje 😉 – neem het aan van iemand die ooit (onder andere) batterijen huidplooien mocht pitsen om tot een redelijkere schatting te komen…
Nog een paar keer door de benen bij het nemen van de fotokes en de caloriekes zijn alweer verbrand (en de toert ziet er nog lekkerder uit)
hmmmm maar dat ziet er wel uit om te snoepen! Zelfs om miscchien ook eens zelf te maken, ben geen keukenprinses, maar dat ziet er niet te moeilijk uit… en zo tegen de middag ruik ik het bijna 🙂
Ik moet dringend nog eens bij jullie langs komen bedenk ik ineens. tenminste, is er nog een stukje over? 🙂
Die peren, snij je die in kwartjes of in twee? Maakt waarschijnlijk niet veel uit.
Ik eet ook gewoon wat ik wil en word toch niet dik. Maar ik ‘overeet’ me zelden. Als ik weinig honger heb, eet ik weinig, als ik meer honger heb, eet ik meer. En als ik zin heb om te snoepen, snoep ik.
666bbq: juist,die uitleg was ik alweer vergeten. In West-Vlaanderen noemen wij dat trouwens ‘speculatiekruiden’ 🙂
Lotte: o, maar taarten zijn altijd lekker, keukenprinses of niet.
Bart: op het ogenblik dat je de vraag stelde was er inderdaad nog wel een stukje over. Nu daarentegen… 🙂
Maar euh, elke reden om een nieuwe taart te bakken is goed hoor 😉
Lichtindeduisternis: in twee, maar inderdaad, het zal wel niet veel uitmaken. En dat lijkt exact mijn stijl van eten, met op de dagen van grote honger wel een vaag besef dat een mens toch enigszins de maat moet houden.
Die BMI heeft trouwens een Belgische (Gentse zelfs) oorsprong: de Queteletindex van Lambert Adolphe Quetelet. Die Queteletindex werd (of wordt misschien nog steeds) gebruikt door de boeren op de beestenveiling om met 1 cijfer een beest zijne fysieke toestand te kunnen inschatten.
Dus ons hedendaags schoonheidsideaal is gebaseerd op een aloude beestenkeuring; waarom ben ik niet verbaasd 🙂
Mmm, heb nog een (ok, kant en klare) bladerdeegbodem liggen en ging er eigenlijk (ooit) rabarbertaart mee maken, maar deze lijkt me ook super. Nog een weekje wachten tot de peren rijp zijn :-).
ps: iemand volgende zaterdag mee op fruitpluk bij Picard?
Helaas, zaterdag moet ik werken 😦
[…] eindigden de kookkunsten zelfs niet mee, want vermits de peren eindelijk wat rijper zijn kon de perentaart van huize onderdeappelboom eens getest worden. Het was een vereenvoudigde versie – als je pas op zondagmiddag bedenkt om […]