Gisteren ben ik voor het eerst nog eens in de tuin geraakt; deels met en deels zonder fototoestel. Bij het deel zonder fototoestel ontdekte ik uitgebroken schapen, die mij probleemloos het ontsnappingsgat lieten zien door er hups terug in te springen toen ik met wat eten richting voederbak ging. Met een constructie van planken hield ik ze binnen de omheining, maar het wordt duidelijk dat we echt wel eens werk moeten maken van een nieuwe draad; een werkje waar ik niet meteen naar uitkijk…
Mèt fototoestel trok ik hoopvol richting hamamelis, om meteen teleurgesteld te ontdekken dat die 1) nog niet zo ver is uitgelopen als deze en 2) ik nog hoegenaamd niet in staat ben er fatsoenlijke (laat staan mooie) foto’s van te nemen. Maar ik laat mij niet doen! Nog 198 blz. te gaan!:-)
Dan maar verder richting nieuwe kweekruimte, waar ik bij het begin van de winter een emmertje water had neergezet om te controleren hoe vorstbestendig mijn ‘broedhok’ wel zou zijn. Tot -5°C was er geen enkel probleem. Bij -7°C kwam er een vlieslaagje ijs op het water. En bij -11°C was het één massief blok ijs. Niet zo perfect voor de planten die ik er heb laten overwinteren…
De laurier is niet doodgegaan, maar staat zoals je ziet vol knopjes. Nu bloeien laurierstruiken in mediterrane streken inderdaad jaarlijks met prachtige, stervormige bloemetjes, maar een laurierstruik die in onze koude regio in bloei komt is eerder een teken van armoede dan van rijkdom: ze is bijna dood, en steekt haar laatste krachten nu in de voortplanting.
Maar daarover moeten we ons niet al te veel zorgen maken. Een beetje verwennerij in het voorjaar en ze is er weer bovenop. Vreemder is het witte pluis dat over de hele struik verspreid ligt.
(Valse) meeldauw is dit bij mijn weten niet, want dan zouden de bladeren ook groeistoornissen tonen en bleekgroene of bruine vlekken vertonen. Ik denk eerder aan een beestje dat een spoor op het blad nalaat, zonder schade voor de plant. Via het internet ben ik nog niet te weten gekomen wat het is, en ik weiger boeken over ziekten en schimmels te kopen. Maar ik maak me er ook niet te veel zorgen in. De blaadjes eens goed afspoelen in het voorjaar kan ook al veel doen. En verder krantenpapier op de wortels leggen, want volledig vorstvrij blijkt het broedhok dus toch niet.
En voor al wie hier kwam neuzen om te weten te komen of hij/zij het boek gewonnen heeft: we zijn nog in druk overleg. Meneer onderdeappelboom had stiekem gehoopt dat minstens één deelnemer pindakaas met confituur zou vermelden. Of salami met komkommersla. En nu dat niet het geval is, moeten we dus dringend nog wat overleg plegen… 🙂
Onder de appelboom 
Heb ik iets gemist.
Pindakaas met sambal of met honing;
Komkommer met miso of met peper;
Jonge kaas met appelstroop of piccalilly.
Lekkere combinaties ja daar lees ik graag meer over!
Laurierblad o zo lekker.
In het zakje met staven laurierdrop kreeg ik vroeger bij de drogist ook altijd een echt laurierblaadje mee.
Nu koop ik het als keuteljes in een potje ….
Smakelijke groet.
Hier is de laurier gewoon in de serre blijven staan, waar het ook bijzonder koud geweest is. Op het eerste zicht heeft hij dat zonder problemen doorstaan. We zemme zien in ’t voorjaar…
Rob: dat van die boterhammen verwijst naar het vorige stukje. Het resultaat van de wedstrijd moet nog volgen (het was te mooi weer daarvoor vandaag…)
Bart: ik lig er ook niet wakker van hoor.
Ik heb het weer terug gelezen.
Ik heb dus iets later een paar van mijn lekkere combinaties gegeven.
En ja ik smeer alleen voor mijzelf.
Maar misschien willen jullie de gegeven combinaties eens uitproberen …
Smakelijke groet.