Posted in Siertuin, tagged Foto on 27/02/2011| 3 Comments »
Die had je dus nog te goed.
Eerst even het geheugen opfrissen:
februari 2009: foto
februari 2010: foto
En dan nu vandaag – 2011:
Oké, we zijn twee weken later dan vorig jaar en het jaar daarvoor, maar de natuur stond ook 2 weken geleden al een stuk verder dan in 2010. En zo langzaamaan zie ik ook structuur komen in de tuin. Nog altijd veel gras, maar hier en daar toch al wat variatie èn wat structuur in het winterbeeld. Laat die lente nu maar komen, wij zijn klaar om verder te doen!
Posted in moestuin, tagged tomaten on 23/02/2011| 12 Comments »
Ben je zeer erg gestoord als je ’s nachts al van je zaaigoed begint te dromen? ’t Was nochtans een mooie droom: maar liefst al mijn pepertjes waren gekiemd! En hoe meer ik keek, hoe meer kiemen erbij kwamen! Ik ben zeker dat het grote voorspellende waarde heeft! 🙂
Ondertussen begin ik (in realiteit dan) ook langzamerhand aan het andere zaaiwerk te denken; wellicht een taakje voor komend weekend. De uitjes liggen klaar om geplant te worden, maar ik vind het nog altijd te nat en te koud om iets buiten in de grond te steken, en het weerbericht spreekt nog niet meteen van zachtere temperaturen (behalve voor de komende twee dagen dan). Daarom heb ik me op de voorbereiding van de tomatenteelt gegooid. En om jullie meteen maar goed jaloers te maken: ik heb een schitterende voorraad fantastisch tomatenzaad van meneer 666bbq!
Dat zit zo: vorig jaar gaf ik te kennen dat ik nooit meer tuinbonen wou kweken, wegens traumatische herinneringen aan de reusachtig wriemelende massa bladluizen op de planten het jaar daarvoor. Meneer 666bbq liet weten dat hij de zaadjes wel kon gebruiken, en dus stuurde ik ze naar hem op. Maar in plaats van zomaar danku te zeggen, stuurde hij ons een enveloppe vol ieniemienie-originami-pakjes met tomatenzaad terug. Maar liefst 15 soorten! En in elk pakje dan nog eens minstens 6 zaadjes! Wow! Meneer 666bbq: je hebt nog altijd die frisse pint van ons tegoed!
Toen ik de zaadjes vorig voorjaar kreeg, hadden we echter nog geen serre. (Nu ook niet, maar zoals gezegd kan onze schuur-met-glazen-dak vermoedelijk ook wel een beetje dienst doen). Daarom zijn de zaadjes een tijdje blijven liggen. Gisteren had ik dan eindelijk de tijd om op het web te gaan rondzoeken wat allemaal in ons tomatenpakket verstopt zat:
Brandywine: rozerood, groot
Marizol Red: heel dik, rood, laat
Marizol Purple: donkerroos, laat
Cherokee Purple: donkerder, super lekker
Hillbilly: geel
Pêche Blanche: klein, zacht, wit, tros
Marianne’s Peace: ?
Rose Quartz: kerstomaat, middenseizoen
Eagles Beak: peervormig, rood
Caro Riche: donker oranje, middelgroot
Earl’s Faux: rozerood, groot
Millionaire Missouri: rozerood?
Large Pink Bulgarian: donkerroze, groot
Fantome de Laos: witgeel, vroeg, groot, super
Black seaman: ‘zwart’
Ik weet niet hoe vaak ik in de zoekresultaten het woord ‘rare’ (op z’n Engels dan) ben tegengekomen, maar toch heel regelmatig! En één keer kreeg ik zelfs de mededeling dat de eigenaar in kwestie het zaad nergens had gevonden, behalve door ruilhandel met een hobbykweker uit België. Tiens…
En nu zit ik met een dilemma: het liefst wil ik ze allemaal proberen; 15 soorten moet net lukken qua ruimte. Maar ik ben niet zeker of het zaad nog zeer kiemkrachtig is na een jaar. Van elke soort dan maar 3 zaadjes proberen? Maar wat als die allemaal kiemen? 45 potten tomaat! En is het overschot van de zaden volgend jaar dan nog wel goed? En wat met de tomaten die ik absoluut wil proberen, zoals de pêche blanche en de Fantôme de Laos? Die klinken zo lekker dat het water al van je kin druipt terwijl je eraan denkt. Maar dat krijg ik toch nooit allemaal gezaaid en beheerd? Stress!
Maar één iets voel ik wel al aankomen: als deze tomatenteelt lukt, dan leer ik dit najaar nog om zelf tomatenzaad te winnen!
Posted in moestuin, tagged berber, maan, paprika on 20/02/2011| 12 Comments »
In het kader van ‘rustig aan doen’ en ander oudewijvengedrag dat met zwangerschap gepaard gaat, gooide ik mezelf dit voorjaar helemaal op het wereldwijde net. (nee, niet zó, gluiperd ;-)). Vast adresje daarbij is de Nieuwe Tuin. Niet dat alle zaden daar zo goed zijn (een derde van de pakjes kiemt slecht); niet dat je zo heel veel waar voor je geld krijgt (als je met de pakjes zaad schudt, hoor je vaak bijna niets); en zeker niet dat de website zo goed is (zonder zoekfunctie was ik er al lang verloren geweest. Maar: je kunt nergens anders zo’n originele groenten vinden en de lay-out is prachtig.
Vrijdag zat mijn bestelling in de brievenbus. Net op tijd om te profiteren van wat ik op maandag bij de duivelse maar bijna professionele bbq-maker had gelezen: dat de maan nog tot deze middag perfect zou staan om paprika’s te zaaien!
Nu hebben wij geen serre, maar meneer onderdeappelboom bouwde wel een schuur met plexi-dak. En daar schijnt de zon ook door. En het is er warm. De moeite waard om eens één en ander in pot te proberen kweken en te zien hoe serre-achtig de kwaliteiten van de schuur zullen zijn!
Er was al redelijk veel uitverkocht bij De Nieuwe Tuin, maar ik vond toch nog een pakje mini-paprika’s en een zakje Sweet Cayenne (de zoete versie van de bekende pittige pepertjes). Genoeg om ons aan een experiment te wagen.
Ik leerde ondertussen dat paprika’s niet al te gemakkelijk kiemen. Ze zouden zo’n 20 tot 25°C vragen, en dat halen we natuurlijk nooit in onze woonkamer. Maar omdat er niemand van wakker ligt als het mislukt, toog ik toch maar aan het werk. Jiepie! Deugd dat dat doet, om zo officieel met het groenteseizoen van start te gaan! Ik moet alleen nog eens investeren in goede labeltjes, want op dit moment lijkt mijn zaaigoed net iets te veel op een Zwitserse kaasschotel uit de jaren ’80.
En ook de patatjes werden klaargelegd voor het kiemproces. Berbers, zoals hier eerder aangeraden, en désirée, een rood aardappeltje dat volgens de meneer van den aveve ook niet zo vatbaar is voor ziektes. Helaas vertelt het internet mij daar geheel andere dingen over, dus ik ben nog niet zo zeker of ik ze wel in de grond steek.
Ondertussen is ook de haag eindelijk een keer gesnoeid geraakt, maar bij de groentetuin buiten ben ik nog niet verder geraakt dan de vaststelling dat ik best nog wel wat werk heb vooraleer ik er kan beginnen zaaien… Niettemin: we zijn vertrokken!
Posted in Allerlei, tagged bloggers, verjaardag on 17/02/2011| 10 Comments »
En bijna was ik het zelfs vergeten, dit bijzondere feestgebeuren! Foeifoeifoei, want wat een mooie gelegenheid om eens te kunnen ouwehoeren zoals “Is dat nu echt al 2 jaar?!” en “Wat gaat de tijd snel! Da’k zeg dat hij snel gaat!”. Niewaar?
Twee jaar dus. 243 berichten. En 1862 reacties, telt wordpress. Vooral dat laatste is behoorlijk verwonderlijk: gemiddeld maar liefst 7 à 8 reacties per bericht! Wieha! En danku, lieve lezers, om de moeite te doen om een bericht achter te laten, want dat maakt het bloggen toch net altijd dat tikkeltje leuker!
Ook aangenaam om vast ste stellen: de bezoekersaantallen blijken te stijgen. Van de gemiddeld 60 per dag vorig jaar, naar zo’n 120 dit jaar. Niet te geloven dat jullie me nog niet beu gelezen zijn! En er zijn zelfs topdagen van maar liefst 260 bezoekers! 260, meneer! mevrouw!
Maar gelukkig beseffen we dan ook: 260 per dag, dat zijn er maar 2240 minder dan wat Mme Zsazsa dagelijks over de vloer krijgt! 🙂 En mijn twee populairste berichten gingen over de eigenwijze tuin en over de ontmoeting met andere bloggers. Ik ben er dus blijkbaar zo eentje dat maar populair is omdat het met een BV op de foto heeft gestaan 🙂 Ook de zoektermen zijn van het anti-dromen-fonds: mensen die googelen naar ‘taart met sprinkhanen’ of ‘lelijke tuin met bloemen’ komen blijkbaar ook op onderdeappelboom terecht. Als dat niet goed is voor het realiteitsgevoel! 🙂
En zo hebben we het ook graag: doodgraag bloggen, genieten van reacties, en beseffen dat het uiteindelijk allemaal maar prietpraat is. Maar dat zei ik, geloof ik, vorig jaar ook al; over prietpraat gesproken 🙂
Dus ik ga er vanavond toch maar eentje op drinken. Een soft-drankje dan wel, waarvan ik mij zeer sterk zal proberen inbeelden dat het toch een wijntje is!
O ja, de elk-jaar-op-dezelfde-plaats-foto heb je nog tegoed; ik ben deze week nog niet thuis geraakt voor het donker was…
Posted in Siertuin, tagged krokus on 12/02/2011| 8 Comments »
Als die in Kempen met hun vloerverwarming denken dat ze de enige zijn die al bloeiende krokussen hebben, dan zitten ze er goed naast! 🙂
En ook nog andere!
En dit zijn tevens de laatste close-ups die je (tot eind juni) krijgt van dingen die lager dan 20 cm boven de grond staan. ‘k Geraak niet meer beneden jong. En eens beneden geraak ik niet meer recht :-).
Posted in Allerlei, tagged filmpje, vlees on 08/02/2011| 26 Comments »
Geen preek voor vegetarisme van mijn kant; je moet zelf maar beslissen wat je op dat vlak doet (maar als je ’t echt wil weten: ik pleit voor 2 keer per week biologisch vlees). Maar de basta-neven hebben toch serieus lik op stuk gegeven aan al die mensen die alleen maar vlees eten als je niet kunt zien waar het vandaan komt. Vanaf nu foto’s van lieve kalfjes op pakjes gehakt zoals foto’s van zwarte longen op een pakje sigaretten? De vleesconsumptie zou nogal dalen 🙂
Posted in moestuin, tagged wisselteelt, zwangerschap on 01/02/2011| 6 Comments »
Eindelijk is het februari! Als de temperaturen blijven stijgen zoals voorzien, dan zitten tegen het einde van deze maand de uien in de grond en zullen de eerste groentezaden zijn gezaaid. Juicht! Springt! Tuimelt en danst!: de jacht op het nieuwe tuinseizoen gaat nu officieel van start! Wiiiiiiiiiiiiiieeeeeeeeeeeeeehaaaaaaaaaaa!
Net zoals bij de siertuin moet ik ook bij de moestuin mijn plannen enigszins aanpassen aan het Principe van de Uitdijende Lichaamsproporties bij Zwangerschap. Nog meer dan bij de siertuin zelfs, want de opeenvolging van zaaien, wieden, oogsten èn nateelt staat garant voor een veelvoud van bukken en strekken dat niet aan de kortademige bollebuiken onder de mensheid is besteed. Een groentetuin vol aardappelen dan maar? Daar heb ik even aan gedacht, maar het zou al te jammer zijn van al dat lekkers en leuks dat een groentetuin te bieden heeft. Bovendien zou mijn wisselteelt-programma dan in de war zijn. Daarom: een nieuw, aan verlaagde mobiliteit aangepast groenteplan (erop klikken komt de leesbaarheid ten goede…):
Vooreerst mogen de groenten eens een ander bed in duiken. Met z’n allen schuiven ze één bed op naar rechts. De peulen moeten daarmee de grote oversteek wagen naar de compleet andere zijde van de moestuin, en tegen dat ze nog eens zullen staan waar ze vorige zomer stonden, zijn we met z’n allen 8 jaar ouder. Vreemde gedachte…
Vervolgens werd duchtig in het aantal teelten gesnoeid: geen duizend soorten groenten met voor- en nateelt maar een minimum aan groenten die we graag eten en waarvan ik ervaren heb dat ze het goed doen bij ons. Minder soorten betekent minder verschillende oogst- en zaaitijdstippen en dat is waar we op uit zijn.
Tot slot de concrete teelten, van links naar rechts:
9. Peulgewassen: hier komen erwten en peultjes. Die groeien omhoog, dus ze mogen à volonté worden gezaaid.
1. Vruchtgewassen: vorig jaar kwamen hier de tomaten, maar die gaan we nu in onze schuur/kweekruimte proberen kweken. Misschien zet ik hier nog een pompoen of twee, maar ik zou er ook wel zonder problemen wortelgewassen kunnen telen, denk ik. Nog even nadenken dus.
2. Aardbei: dat zal bij ons altijd een apart bed blijven. Ik moet wel wat planten bijkopen, maar dat is alleen maar leuk natuurlijk! Mocht ik toch plaats over hebben, dan wordt opnieuw aangevuld met bloemen.
3. Kolen: alleen bloemkool en rode kool, denk ik. Er zijn nog veel verleidelijke soorten, maar ik moet verstandig zijn…
4. Peulen: groene en paarse bonen. Ja, wij eten dat graag, peulvruchten, en’t zijn gemakkelijke planten.
5. Patatten: tijd voor een ander ras dit jaar. Suggesties?
6. Wortelgewassen: uien, wortels, rode biet, en later nog pastinaak. Allemaal jammie!
7. Vruchtgewassen: tondo de nice courgetjes! Butternutpompoenen! En nog wel een gewoon pompoentje ook.
8. Blad: Dit jaar wordt het vak bladgewassen vervangen door gladiolen, dahlia’s, zonnebloemen en andere moestuinbloemen. Bladgewassen vragen voor mij eigenlijk het meeste tijd: vogels die de sla opeten, spinazie die altijd weer opschiet, heel vaak opnieuw zaaien door de korte teelt, enz. Te lastig in mijn ‘positie’. Ik ga dus gewoon hier en daar op de andere bedden een kropje sla zaaien en van dit bed een bloemenbed maken.
’t Zal moeilijk worden om me niet te laten verleiden door al die speciale soorten groentezaad die overal te verkrijgen zijn, maar ik zal volhouden. Meesterschap ligt in het beperken, wist Goethe al te vertellen.
Kill your darlings, zei Oscar Wilde daarover.
En tegenwoordig zeggen ze ‘less is more’.
‘k Zal u weten te zeggen of het waar is. Misschien begin ik van danige zen wel spontaan te zoemen…
Onder de appelboom 