De familie Klepkens

“Mogen ze niet gewoon 100 keer schrijven: ‘Ik zal geen kikkertjes meer opeten’? ” vroeg de meelezende nonkel toen hij vernam dat onze pekingeenden tijdelijk gestraft waren in het kippenhok.

“Goed idee”, vond meneer onderdeappelboom. “Of 50 keer pompen!”.

Maar ondertussen zat mevrouw pekingeend wel te broeden. Dus konden we haar maar beter laten zitten waar ze zat. Dachten we.

De plaatselijke vos moet dezelfde gedachte zijn toegedaan en roofde haar 2 nachten later al van haar nest. Om de treurigheid compleet te maken ligt er tussen de hoop pluimen in de schapenweide (ze moet dus wel nog even weerwerk hebben geboden) nog een ei dat als het ware tijdens de strijd nog uit haar * * moet zijn gevallen. Brrrrrr.

We voelen ons dus wel even heel slecht met onze strafexpeditie, al zou de eend natuurlijk sowieso op het droge hebben gebroed en ook naast de vijver een makkelijke prooi voor de vos geweest zijn. Maar de treurige blik van de overgebleven eend maakt ons er toch al niet blijer op…

Deze heeft zelf een serieuze schram op haar buik, maar lijkt wel te herstellen. We zijn ons nog even aan het informeren of we de eenzaten een nieuwe partner moeten bezorgen, of beter nieuwe eenden zouden aankopen. We moeten dit keer vooral de juiste soorten kiezen om de vijver zo natuurlijk mogelijk te houden, want we willen ook het koppel wilde eenden dat dagelijks onze vijver bezoekt niet wegjagen natuurlijk.

En dan waagden we ons ook nog eens aan kippen!

De arme haan kan er ook niet aan doen dat ik zo’n lelijke knalfoto van hem genomen heb (ik heb hem een gratis tweede sessie beloofd). Hij kreeg 3 vriendelijke, bruine legkipjes om voor te zorgen, en behalve het feit dat hij op de eerste dag nog een zetje van mevrouw onderdeappelboom moest krijgen om zich wat meer met zijn vrouwvolk te bemoeien, begint hij nu door te hebben dat de hennen naar hem luisteren en daar ook wat meer op in te gaan. Maar verder braaf volk: dat krabt de grond mooi los, dat laat zich aaien door dochter onderdeappelboom, dat gaat ’s avonds schoon z’n kotje binnen en dat eet tafelrestjes op. Vanaf nu geen speciale kippenrassen meer onderdeappelboom, maar alleen nog brave, volkse families!

Read Full Post »

Het derde pakket

Vrijdagmorgen, 8u30. Stralende zon. En ikke thuis! Yiehaa!

De lentebloeiers stonden precies een beetje te lachen met de sneeuwroem deze morgen, en ook de muscari leken zich van seizoen te hebben vergist. Zelfs de kleine tulpjes zullen aan dit zonnetempo tegen zondagavond al uitgebloeid zijn, terwijl de hoge tulpen hen zo snel mogelijk proberen inhalen.

De kievitsbloem (of toch een variant daarop? Ik ben het etiketje kwijt :-)) is op nauwelijks 3 dagen van niets naar volwaardige plant gegaan, en de herfstanemonen kruipen alweer de hele border rond.

En als je deze rode handjes ziet opdoemen, weet je dat het mooie weer helemaal in aantocht is: pioenen!

Maar dat is eigenlijk allemaal niet wat ik wilde zeggen. Ik kwam vertellen dat gisteren ons derde elektronisch bestelde plantenpakket (na de zaden van de Nieuwe Tuin en de planten van Bakker) werd geleverd: de doos van vivara:

Ik bestelde:

Aar Ereprijs (Veronica spicata) – Aar Ereprijs
95643	2	€ 2,49	–	€ 4,98
Salie (Salvia officinalis ‘Purpurascens’) – Salie
95632	2	€ 2,99	–	€ 5,98
Kruisdistel (Eryngium planum) – Kruisdistel (Eryngium planum)
95372	1	€ 2,49	–	€ 2,49
Ereprijs (Veronica longifolia) – Ereprijs
95276	2	€ 2,49	–	€ 4,98
Kogeldistel (Echinops bannaticus) – Kogeldistel
95283	1	€ 2,49	–	€ 2,49
Wilde bertram (Achillea ptarmica “The Pearl”) – Wilde Bertram
95290	1	€ 2,49	–	€ 2,49
Herfst anemoon (Anemone hybrida ‘Honorine Jobert’) – Herfst anemoon
95510	1	€ 2,99	–	€ 2,99
Rode valeriaan (Centranthus ruber coccineus) – Rode valeriaan
95519	1	€ 2,49	–	€ 2,49
Ereprijs (Veronicastrum virg. “Pink glow”) – Ereprijs (roze)
95552	2	€ 2,99	–	€ 5,98
Frühlingsgold (Rosa ‘Frühlingsgold’) – Frühlingsgold (Rosa ‘Frühlingsgold’)
95388	1	€ 8,95	–	€ 8,95
Klimroos (Rambler Bobby James) – Klimroos Bobby James
95268	1	€ 12,99	–	€ 12,99
			Subtotaal :	€ 56,81
			Bezorgkosten :	€ 0,00
			TOTAAL :	€ 56,81

En dat stond hier dus allemaal gewoon aan de voordeur. Dat vinden ze normaal in deze regio: postpakketten gewoon ‘blak en bloot’ aan de voordeur afleveren. Geen gedoe met codes en handtekeningen: gewoon lossen en klaar :-).

Verder een dubbele dikke duim voor Vivara: al de plantjes waren perfect verpakt, mooi donker en vochtig gehouden, en netjes genaamtekend. Bovendien zien de planten er ook allemaal super goed en gezond uit. Aan al wie niet uit de voeten kan in het algemeen en aan zwangere dames zonder auto in het bijzonder: gewoon bij vivara bestellen!

De ene helft van de bloemen kwam bij de moestuin te staan; de andere helft ging richting prairieborder. Da’s trouwens een moeilijk geval aan het worden, die laatste, want omdat ik met die planten nog niet zo vertrouwd ben, twijfel ik vaak of ik nu onkruid of bloemen aan het wieden ben… Vooral het verschil tussen gras en siergras wil in deze fase al eens ontluisterend zijn… En ik herinner me van vorig jaar nog dat het allemaal late kiemers zijn (ze bloeien dan ook vooral in de herfst). Het wordt dus even spannend afwachten, dit 2de jaar prairtuin. Maar met de extra planten die ik ertussen zette, kan ik alvast vrij zeker zijn van wat bloei tegen het einde van de zomer.

In de moestuin wou ik geulen maken om de aardappelen te planten, maar dat bleek toch een beetje lastiger dan verwacht, dus de andere helft zal ik morgen pas doen. In het groentebed met de vele kleine stokjes staan uien (die het niet zo goed doen), wortels (die altijd lang op zich laten wachten) en radijzen (die al bovenstaan!). Helemaal achteraan de peulen en erwten (die ook al gezaaid zijn) en waarvoor meneer onderdeappelboom dit keer de constructie recht zette. De papa van mevrouw onderdeappelboom spitte dan weer één groentebed om dat meer grasveld dan moestuin was geworden, en als ik nu ook nog eens het aardbeienbed onder handen zou durven nemen dan beginnen we er een beetje te komen…

O, en dan heb ik ook nog voor het eerst een bloeiende bosanemoon in de tuin! Maar de foto is werkelijk te afschuwelijk om hier te plaatsen. Maar geloof me maar dat het een heerlijke ontdekking is 🙂

Read Full Post »

Familietraditie: rodebessentaart, aka wit-van-ei-taart

Ingrediënten voor het deeg:

-100 g suiker

– 100 g boter

– 3 eigelen

– 1 pakje vanillesuiker

– 150 g bloem

– 1 tl bakpoeder

– 8 el melk

Bereiding:

Meng suiker en boter. Voeg eigelen toe.  Voeg daarna de bloem toe en tenslotte de melk. Bak 30 minuten op 180 graden (maar 30 minuten is aan de ruime kant; 20 tot 25 vind ik voldoende want anders wordt het nogal droog).

 

Haal de taart uit de oven en beleg met 375 g zuur fruit. Dat zuur is echt wel belangrijk: appel, kers of aardbei werken niet bij deze taart. Een variatie aan bessen is dus het beste. Mijn portie op bovenstaande foto is een beetje aan de kleine kant, waardoor de taart opnieuw iets te droog uitviel. Dit zijn trouwens bessen uit de diepvries, en dat lukt prima.

Rabarber moet volgens mij ook zeer goed passen in deze taart, al heb je het gevaar dan je dan een doorweekte koek onderaan krijgt.

Bon: bessen op de warme bodem leggen dus en vervolgens bestrijken met het volgende:

Wit-van-ei-mengsel.

Zijnde: 3 eiwitten opkloppen met 150 g suiker (en de suiker moet je er heel langzaam laten instromen tijdens het kloppen- tot je punten kunt maken.

Opnieuw 30 minuten op 180°C in de oven; maar vanaf 20 minuten toch al eens checken of het niet te hard gaat.

Voilà, supersimpel en één van de lievelingstaarten in de familie.

(En ook ideaal om de bessenvoorraad in de diepvries op te gebruiken, want de regel zegt dat je dat maar 6 maanden mag bewaren…)

Read Full Post »

O kwak kwak kwak

Deze morgen vond meneer onderdeappelboom kikkerdril in de vijver. Mevrouw onderdeappelboom vond dat een schitterende aanleiding om vreselijk onverantwoord te gaan doen: met 2 enthousiaste kinderen, in hurkhouding, én met een peperduur fototoestel aan de rand van de slipperige vijver gaan zitten en wachten. In stilte. Tot er een kikker zou komen.

En warempel: ons geduld werd beloond! (best even klikken want ik ben nu ook niet zó dicht gaan zitten dat ik een fatsoenlijke close-up kon maken)

Deze 2 vonden blijkbaar zelfs dat er nog niet genoeg kikkerdril is, en gaven mevrouw onderdeappelboom meteen ook de gelegenheid om het even pedagogisch-gewijs  te hebben over het maken van kikkerdril 🙂

Een klein uurtje later ging meneer onderdeappelboom ook nog eens kijken en zag nog net hoe een volledige, volwassen kikker verdween in de likkebaardende bek van één van onze pekingeenden. Gevolg van het verhaal: pekingeenden verbannen naar het kippenpark. En maar hopen dat de vos ze ondertussen niet pakt…

Read Full Post »

Het is lente, want:

…boven de verse compost hangen wel honderden vliegjes en mugjes.

…bijen en hommels suizen langs de bloemperken op zoek naar het eerste verse voedsel.

…bij het buitenkomen cirkelde zowaar de eerste vlinder rond mijn hoofd; een reuzegrote atalanta.

… de mieren trippelen al weer in allerlei richtingen over de warme stenen aan de achterdeur.

… de kinderen worden steeds vroeger wakker…

… er is toch weer een vogel die een gaatje in de isolatie gevonden heeft om nest te maken, die voor de bekende geluiden van het nest-bouwen zorgt, maar die blijkbaar wel wat ruimtelijk inzicht ontbreekt en dus bij zijn aankomst al 2 keer tegen de ruit gevlogen is.

… een grote dikke plots opdoemende kikker (nee, geen pad) zorgde voor de eerste “Eek! O, ’t is maar een kikker'” van het jaar.

En: mevrouw onderdeappelboom denkt ook zo langzamerhand eens aan genezen. Bijna 3 weken pijn en vermoeidheid doorstaan, om de dokter dan te horen zeggen: ‘Ja maar, zo kan dat niet langer. We gaan toch antibiotica voorschrijven.” Geef toe, in zekere zin is dat toch ook heldhaftig van mij, niet? Nee? Een heel klein beetje dan toch wel?

PS Verwacht nog geen goede foto’s; dit was rap rap bij mijn dagelijkse wandelingetje buiten en al een hele overwinning. Je ziet 2 keer wildemanskruid, dat tot mijn grote vreugde niet verdwenen is. Op de middelste foto zie je dan weer dat ik dringend eens een tuinplan moet opmaken, want op 10cm² zowel sneeuwklokjes, narcissen, een hyacinth als een vaste plant (heuchera) planten, is toch een beetje teveel van het goede…

Read Full Post »

“Start!” zei mevrouw onderdeappelboom…

… en meneer onderdeappelboom schoot in gang… De arme ziel kon niet veel anders, want mevrouw onderdeappelboom ligt nog altijd met haar pootjes omhoog in de zetel. Genezend, weliswaar, maar langzaam; héééél langzaam. Het doet je er wel eens bij stilstaan hoezeer we eraan gewoon zijn om met medicijnen na 3 dagen terug op de been te zijn.  Nu moeten citroensap, honing, vlierbessensiroop en kippenbouillon hun werk doen.En dat is goed werk, maar langzaam…

Maar kom, niet meer zeuren en even vertellen hoe fantastisch meneer onderdeappelboom wel is want: hij heeft maar liefst 2200 kilo compost uitgevoerd in mijn moestuin! Die haalden we bij Van Gansewinkel, net zoals 2 jaar geleden. 2200 kg; da’s ongeveer 3 m³. En die klus klaarde hij in een uur of 4. Met kindjes erbij! Dus even met z”n allen: pet af voor die meneer onderdeappelboom.

Samen met de kinderen vulde hij ook potjes aarde, waarin we op het startsein van tomaten- annex -maanman de tomaten zaaiden. Dat zaaien deed ik nog net zelf; en het labelen ook. En ik vond zelfs een uurtje energie om even de uitjes in de grond te steken en al wat vroege wortels en radijzen te zaaien. Maar voor de rest lag ik in mijn zetel.

Verbazend wel, hoeveel er in 2 weken tijd in bloei is gekomen. Behalve sneeuwklokjes en krokussen bloeien nu ook de kleine narcissen en kleine tulpen, sneeuwroem, hyacinthen, muscari en griekse sneeuwklokjes. Zowat overal waar ik kijk, is er wel een bolgewasje aan het groeien. Dit begint langzamerhand de natuurlijke tuin te worden die we voor ogen hebben! De winterakonietjes komen voor het eerst in 4 jaar niet boven, maar ter compensatie zie ik het wildemanskruid wel terug komen. Hoera!

En dan ga ik nu nog maar eens wat warm citroensap met honing drinken. En op meneer onderdeappelboom toasten. En er niet aan denken hoeveel zeer het doet dat ik te ziek was om van al dat bloeisel ‘mooie’ foto’s te nemen…

Read Full Post »

Tiny is ziek

Dat was, in mijn kindertijd, één van mijn lievelingsboekjes van Tiny (ná ‘Tiny doet ballet’ natuurlijk; een beetje normaal meisje dweept met ‘Tiny doet ballet’:-) ). Zo de hele dag in zachte kussens mogen liggen, en dromen dat je met sneeuwmannen danst, dat leek mij wel een leuke vorm van ziek zijn. Geen gebroken benen, geen buikpijn, maar gewoon een flauw griepje. Tot het zover is natuurlijk, en je daar compleet uitgeput in je bed ligt met de hoest van een verstokte roker, vettig haar en plakkerige tanden. Dan is de zin om eventjes ‘Tiny is ziek’ te spelen wel redelijk snel weg (en jullie zin om me ooit nog in levende lijve te ontmoeten bij deze ook gedecimeerd 🙂 ). “Het begin van een longontsteking” wist de dokter. Gek idee. Heb je een gebroken been? Nee hoor, alleen het begin ervan… Hoe dan ook, genezen zonder medicijnen blijkt niet evident. Na één week bedarrest staat er nu nog een tweede voor de deur.  Gelukkig ben ik ondertussen, mits spreiding over meerdere dagen, wel al weer in staat om een beetje te laptoppen. Bij deze:

Het begon vorige week toen ik mijn tweede elektronische tuinbestelling kreeg thuisbezorgd: een doosje van Bakker.

Niet dat ik zo wild ben van Bakker (hun folder lijkt wel een fauvistisch schilderij dat door de verkeerde kleurenprinter is gegaan), maar ze hebben er mooie zomerbolletjes en ik moest er tenminste niet voor naar de winkel. Bovendien was ik weer eens een Unieke en Uitverkoren Klant en maakte ik zowaar kans op het winnen van 1 tot 5 bessenstruiken!!! En jawel, onder mijn gouden kraslaag zat de geheime code waarmee je 5 bessenstruiken wint, wieha! Nu ben ik na het winnen van het 62-delig servies van den 3Suisses waarbij zelfs de oortjes van de kopjes als een apart onderdeel bleken te gelden wel enigszins expert in het ontmaskeren van dergelijke prijzen, maar minder dan 5 zaadjes om aardbeien te zaaien konden het toch niet zijn, dacht ik? Toch?

Awoe voor de cynische medemens in mij, want kijk eens wat er in de doos zat:

Zowaar een aardbeienplantje, een zwarte bes, een braambes, een framboos en een ‘ribes’  (dat laatste kan natuurlijk om het even wat zijn). Niet groot nee, maar wel gratis! En daarnaast nog de rest van mijn bestelling:

– een clematis Nelly Moser

– een winterjasmijn

– 4 plantjes duizendschoon

– en 2 pakken dahlia’s.

Alles redelijk goed verpakt en met een Gratis Verrassingsgeschenk voor U, Trouwe Klant, zijnde een Zilveren Klomp  met Onderdelen van Zwarovski (lees een blikken hangertje met een wit steentje :-)). Maar ik had dus plantjes, en die ging ik op zaterdagochtend snel eens uitplanten. Eerst de bessenstruiken op blote wortel natuurlijk. Nauwelijks 1 plantje verder begon het al te gieten. De kindjes dan maar hun speelhuisje binnengejaagd, en zelf snel verder geplant in de gietende regen.

En zoals dat dan gaat met kindjes die zonder hun kap op in de regen spelen, werd ik natuurlijk ziek. Zo ziek dat de rest van de planten ligt te verkommeren aan de achterdeur. En nu schijnt de zon al een hele week lang en kan ik alleen maar een beetje naar buiten turen en denken wat ik al had kunnen doen als ik niet ziek was geweest. Grrrr… Maar kom, één lichtpuntje toch: toen ik de pepertjes daarnet iets te onstuimig water gaf zag ik dat de zaadjes aan het kiemen zijn. Hoera!

Read Full Post »