Terwijl mij in de winter altijd, nog meer dan in de zomer, de zin besluipt om jullie met vrijdagvertelseldagstukjes lastig te vallen, is dat sinds anderhalve week niet meer het geval. Meer nog: ik kamp met acuut writer’s block. En met plezier, omdat ik er iets beeldschoons voor in de plaats heb gekregen. De kans is klein dat u er naast hebt kunnen kijken, met al die lovende woorden in de kranten, de aandacht op de radio en ja, zelfs een passage in De Laatste Show. Maar stel dat u toch even op Mars was en nog van niets wist, dan zeg ik het u nu: Ploegsteert, de nieuwe CD van Het Zesde Metaal, is gewoon bèregoed. En beelschoon. Wat zeg ik? Het woord beeldschoon is uitgevonden speciaal voor hen. En in het bijzonder voor het liedje ‘Ge zwiegt’.
Wannes Capelle zingt in het zachte dialect van de Westhoek. Met reminiscenties aan Vermandere, toetsjes van Jan Dewilde, maar even goed heel wat blijken van moderne muziek en arrangementen. En dan heb ik het nog niet over de teksten gehad. Buitengewone teksten. Eenvoudig maar raak, zoals het mooiste Nederlands hoort te zijn. Of wacht dat u van deze: ‘Je vraagt of ik je nog graag zie. Ik zeg ja, maar ’t is zo simpel nie. Mijn hand kan ik wel geven, maar mijn hoofd is nog graag thuis.’ of deze: ‘Ik kan er niet tegen, die vragen waarom. ’t Is zoeken naar redens; hoe dat het komt. Je zwijgt omdat je de dingen niet kan benoemen of van verdriet. De woorden zijn met veel te veel, je krijgt ze door je keel niet.’ Of het nog veel simpelere ‘Ge krijgt er een broer bij. Laat jouw maten ook zijn maten zijn. Leer hem binnenbaantjes kennen.’ Kortom: ik sta helemaal paf. Lang geleden dat ik nog zo’n mooie muziek mocht ontdekken. En na een keer of 10 luisteren, zijn ze er alleen nog maar mooier op geworden. Luister gerust ook even. En koop misschien de plaat. Of een liedje op aaitjoens.
O, u dacht dat dit een tuinblog was? Ja hoor, meestal wel. Maar af en toe ook niet 🙂
Onder de appelboom 
inderdaad. wrjè skoane.
BEIRE !
die tekst’n zien zoo zalig simpel da’k ze kik zelfs verstao
soms wel een bitje tevele “gekuisd” vinnik
w (zingt in gedachten verder “ik, ben de keunink van de jacht ….”)
Het is een blog over schoonheid. En soms is dat je tuin, soms zijn dat kindervoetjes in de gang, soms is dat muziek. Het is wat jou weet te beroeren. 🙂
Hold on a second! Ik had daar alvast nog nooit van gehoord. Volgens jou woon ik dus op Mars. Probleempje is dat ik Mars gisteren avond nog hoog in het Oosten gezien heb (heb je trouwens Mercurius, Venus en Jupiter gezien na zonsondergang in het Westen en een beetje later Saturnus in het Oosten?).
Of bedoel je dat Engeland zowel op Mars zou kunnen liggen? Wel, OK, soms voelt het wel eens aan alsof wij op Mars wonen… 🙂
In Engeland hebben jullie de Waterboys. Ge hebt geen reden tot klagen. 🙂
Ok, de Waterboys zijn super, maar ze eten daar wel groen en rood brood; als dat niet van Mars lijkt te zijn 🙂
Maar blij dat ik je beschaving heb kunnen euh bijschaven, neef 🙂
Bart: ah, een kenner!
Buikberg: ja, da’s een deuntje dat blijft hangen hé, maar wel van de eerste cd. En gekuist zoals in niet-dialect-genoeg? Mwa, niet zo erg, vind ik.
Arret Facutatief: het ideale excuus om het over wat dan ook te hebben 🙂
gekuisd zoals in: “als Anneleen hier is moeten wij een beetje gekuisd kowten”
is die nu nóg niet gekweekt!?! 🙂
Toch wel, maar eerlijk, ik heb toch nog altijd wat moeite met Flip en ook het Zesde Metaal. Te veel aandacht moet gaan naar het begrijpen van de tekst/dialect en dan is genieten van muziek/woordenpracht al een stuk moeilijker, vind ik.
chique muziek, bedankt!!
Inderdaad een heerlijke plaat! Wordt grijsgedraaid hier: in huis, in de auto, op de laptop, ’t is al zesde metaal dat de klokke slaat.