In de afdeling bloemen…
komt er zo langzaamaan wat kleur in het binnentuintje. Grassen schieten op, wildemanskruid bulkt van de bloemen, een verbena heeft zichzelf uitgezaaid en ook het zonnehoedje doet op diverse plaatsen zijn best zich te herstellen.
De tulpen staan er nog altijd. Waar de narcissen in die ene warme maartweek op 7 dagen tijd van knop naar uitgebloeid gingen, staan de tulpen nu al een maand schijnbaar onaangedaan te pronken in het kille, natte voorjaar. Ook de akelei laat nu pas zijn ranke schoonheid zien. Een late lente dus, met zelfs de meidoorns nog niet in knop (terwijl die voorgaande jaren eind april al bijna uitgebloeid waren).
In de afdeling terras
werd de achterzijde recht afgezaagd en wordt beetje bij beetje ook aan afwerking gedaan. En zie je dat cement aan de trap? Dat heeft onze oudste zoon netjes uitgeplakt. Voor zijn verjaardag kreeg hij dan ook verdiend een werkbank met echt gereedschap en een kinderoverall.
Het terras werd ook voor het eerst in gebruik genomen. De oudste gaf de jongste eten…
… en daarna konden we dan toch eindelijk ook eens allemaal buiten eten.
In de afdeling pot
staan de viooltjes er stralend bij en zal ook de verbena binnenkort haar bloementapijt uitrollen.
En samen met de oudste onderdeappelboompjes maakte mevrouw onderdeappelboom ook een bloembak, maar die viel helaas niet zo mooi uit als op de foto in het boek. Toch maar eens opnieuw proberen, want ze vonden het prachtig om zelf een bloempot te maken.
In de afdeling moestuin
tenslotte, was een waar drama aan de gang. Nog altijd eigenlijk, maar één en ander werd moedig getrotseerd. Het onkruid bijvoorbeeld werd voor een groot deel verwijderd. Kippenmest ging de grond in voor de vruchtgewassen, en daar waar sla en spinazie anderhalve maand na het zaaien geen krimp gaven, nam ik de hark, koelde mijn woede, en zaaide gewoon opnieuw. De uien zitten na een maand eindelijk op hun plaats. Nu ze beginnen schieten blijven de duiven er vanaf. Met de erwten en peulen vecht ik echter verder. Waar die begin mei normaal al op kniehoogte komen, is nu nog maar een kwart van wat ik zaaide opgekomen. Maar we geven ze nog even respijt. Dit deel van de moestuin begint er toch langzamerhand een beetje als moestuin uit te zien.
De andere kant daarentegen…
Ach ja, de 10 geboden van de moestuinierder beginnen volgens mij toch met ‘Bovenal, gij zult steeds klagen. Om zon of regen zult gij vragen.’ Dus ik zeur er lekker op los. En ondertussen hebben we toch maar met heel ons lijf en leden van die twee lente-achtige dagen genoten. Nu doen we alsof we de regen niet zien 🙂
Onder de appelboom 
Heerlijk die 10 geboden van de moestuinierder! Hier ook opnieuw begonnen met de spinazie ;-(
Net het zelfde verhaal in onze moestuin… Gedeelde smart (enzovoort) http://opdeboerderij.wordpress.com/2012/05/02/een-zwaluw-maakt-de-lente-niet/
Mooie akelei heb je daar! Ken je de naam?
Je terras ziet er zalig uit (en is dat ongetwijfeld ook).
En wat je bloempot betreft: ik vind het een geslaagd geheel. ’t Is simpelweg het ruwe dat het hem doet.
Het terras blijkt een fantastisch zicht te bieden op de tuin. Moet zalig zijn daar te ontbijten!
Waw, dat terras :-). Hier is de spinazie dan wel gekiemd maar groeit amper. De paar dagen zon hebben wel deugd gedaan, de phacelia begint nu toch het andere onkruid voor te steken en ook erwtjes, peultjes en aardappels beginnen iets beter te groeien. Hopelijk snel beterschap!
Het terras is prachtig! Alles loopt toch wel enkele weken vóór op wat bij ons in zuid-oost Friesland te zien is. de akeleien zitten nog stevig in de knop.
Die bloemenbak vind ik prachtig; juist dat natuurlijke, ruwe.
Als je hem opnieuw maakt, kan daar misschien een recept / verslagje van?
Zomerse taferelen en een prachtig terras. En in zoonlief schuilt een tweede Roger 🙂
Jadadde, proper gecementeerd zeg. Aan die bank en zijn gerief gaat hij ook nog veel plezier beleven. (Tof dat jullie hem met echt, bruikbaar gerief laten werken ipv holle plastieken dinges)
Natuurlijk-rijk: jij ook opnieuw gezaaid; dat hoor ik graag 🙂
Wannes: ja, dat helpt wel hé, die gedeelde smart, al staat er bij jou precies toch méér boven hoor.
Menck: ik ken er de naam niet van, maar heb wel nog zaad. Stuur ik er wat op? Zijn akelei en tranend hartje trouwens familie? Hun blad is vrij gelijkend, vind ik.
De biodiverse: horen we je daar zowaar positief worden tov ons terras?! Ik moet mijn eerder stukje trouwens nog aanpassen, want meneer onderdeappelboom heeft verkeerd gerekend. De totale prijs blijkt 2700 euro te zijn!
Buikberg: je weet het terras liggen hé; altijd welkom! 🙂
Zem: ja, ik wil het gerust even neerschrijven, die bak, maar het zal wel zoeken worden naar wat tijd (en mooi weer, want ik wil dat buiten maken en dat moet kunnen drogen)
Anomama: Roger? Oei, ik heb hem niet…
Willem: schoonpapa heeft hier en daar wat bijgewerkt, maar toch, hij heeft het wel in zich, kunnen klussen. En hij heeft een plastic werkbank gehad hoor; ik zou een 2-jarige niet graag met een ijzerzaag en echte hamer zien oefenen. Maar nu kan het inderdaad met het echte gerief en loopt hij stoer te zuchten en te blazen ‘ahja, want ik ben een werkman’ 🙂
Akelei en tranend hartje zijn geen familie, maar ze laten zich wel perfect combineren.
Je mag me zeker wat zaad opsturen. Graag zelfs! Ik zal je mijn adres doormailen.
Aanvulling voor Menck: ik kreeg dat zaad van mijn broer en heb hem de naam gevraagd. Hij antwoordt me:
“akeleien kijken niet op een slippertje meer of minder, dus da’s altijd nogal moeilijk te zien.
Maar ik denk dat het die is, die ikzelf ook als zaad van iemand gekregen heb.
Zij noemde dat toen “granny’s head”
Als je dat zoekt zal je op “aquilegia granny’s bonnet” uitkomen. Beter bekend als aquilegia Nora Barlow.
Het is niet 100% dat van jouw foto maar het gelijkt er een beetje op. Waar ik het meest aan twijfel is dat die van jou zo rechtop staan, terwijl de norah barlow meer afhangt. Maar die van jou hebben ook geen sporen wat dan wel weer klopt.
in het kort : ik weet het eigenlijk niet :-)”
Verhelderend? 🙂
Aquilegia ‘Nora Barlow’ staat in mijn tuin, maar lijkt qua kleur toch nog behoorlijk verschillend aan het exemplaar op je foto. En inderdaad: Nora laat immer haar hoofdje hangen, terwijl het specimen in jouw tuin fier rechtop staat. Net dat vind ik uitzonderlijk.
Hou je straks wat zaadjes opzij voor me?
Heb je dat adres al toegestuurd Menck? Ik heb niets ontvangen…
Je zou het adres nu wel moeten hebben gekregen. Geef maar een gil mocht dat niet het geval zijn.
ach, het onkruid is zelf pas in gang geschoten dus het zal wel beginnen groeien nu 😉 ooit blijven we zelfs een tijdje boven de 15°, ooit…
smeer eens wat oude yoghurt op die bloembak, dan gaat er mos op groeien, en wordt hij door het ongelijke beton juist heel mooi 🙂 Waarschijnlijk lijkt het dan net antiek.
Roger, zoals in “Doe-het-zelf met Roger”. Dat was (of is misschien?) in ver vervlogen tijden een programma op Vitaya. Of waarvoor platliggen tijdens een zwangerschap of nachtelijke kolfbeurten al niet goed zijn 🙂
666bbq: Onkruid pas in gang gestoken? I wish…
Majesteitstuin: dank voor de tip!
Anomama: sorry, ’s nachts kolven deed ik in bed, niet met Roger erbij 🙂