De zonen van meester Isaco

Mocht u het vergeten zijn, meester Isaco regeert over ons pluimveebestand.

In het gezelschap van juf Hadewich kwamen daar schattige kleintjes van.

Maar zoals dat gaat met kleintjes: ze worden groot. En nu blijken vier of vijf ervan (ja, die vijfde wil maar niet uit de kast komen, dus ik blijf twijfelen) haantjes te zijn. Mooie haantjes evenwel. In wit of bruin.

Biologisch gekweekt. Beleefd opgevoed en al. En wanhopig op zoek naar leuke adoptieouders.

Wie redt hen van de ondergang? De afgrond? De kookpot? Het einde?

Read Full Post »

Domweg gelukkig onder de appelboom

Het was maandagavond. Na – nog maar eens – een perfect gekozen dagje verlof voor tuinwerk, keek ik uit over mijn net gemaaid graslandje en dacht overweldigend onbeschaamd: ‘Verdomd, ik heb een schonen hof.’

Ik keek ook naar de andere kant, waar ik die ochtend de eerste stap richting ‘opkuis van voorkant en oprit’ zette door middel van de aanplant van een haag (en genoeg stenen uit de grond haalde om een half voetpad aan te leggen, inclusief twee heuse stoepdallen). De kasseien liggen er nog maar dwaas bij en er is nog heel wat op te kuisen. Maar ik dacht toch: ‘Verdomd, daar heb je goed en hard gewerkt vandaag’.

Daarna stapte ik mijn kweekkotje binnen dat ik die middag volledig had opgeruimd, zaadjes gesorteerd, gereedschap schoongemaakt, enz. En ik dacht: ‘Verdomd, precies alsof ik al aan het nieuwe seizoen begonnen ben!’ (Met uitzondering van dat saharazand dat ik nog van de ramen moet wassen…)

En net voor het donker was keek ik ook nog eens naar ons bessenpark en dacht: ‘Verdomd, dat is toch eigenlijk goed gelukt!’ (Hoewel ik ze ben vergeten snoeien, maar ik wacht dan eigenlijk ook heimelijk op de Ultieme Snoeigids van Bessengoeroe Supermasj ;-)).

Werken in de tuin, daar kan je toch zo content van worden.

Verdomd nog aan toe.

Read Full Post »

Tweede prijsuitreiking

Betreft:

Opgeslagen te:

Inhoud:

VERSLAG

1. Goedkeuren van de notulen van de vorige vergadering

De jury is uitermate tevreden met haar verslag en keurt het unaniem goed. Alle bezwaren, nu en in de toekomst, worden afgewezen.

2. Samenstellen van de jury

Aangezien mevrouw onderdeappelboom het te druk heeft, werd een nieuwe, tienkoppige jury samengesteld. Pas op, ze zien er streng uit.

 

3. Bespreking van de kandidaten

– SUPERMASJ: ondersteunend, doch: niet beantwoordend aan de wedstrijdregels. Conclusie: uigesloten.

– INGE: ex-kotgenote van mevrouw onderdeappelboom, bijzonder blij weerzien met fijne herinneringen (die aan dissecties zijn verdrongen), goede boekentips, fijne aanradertjes over groenten in pot, doch: lijkt niet echt te zitten wachten op bloemkool- en andijviezaden. Conclusie: erg jammer, maar helaas.

– LALALIES: Zowaar een echte kandidaat. Conclusie: op de shortlist.

– SOFIE DE NEVE: Nog één! Conclusie: op de shortlist.

– OP DE BOERDERIJ: Komt-dat-tegen: nog een heuse kandidaat! Conclusie: op de shortlist.

– MENCK: een fijne woordspeling, maar geen kandidaat. Conclusie: niet op de shortlist.

– 666 BBQ: Aha, een collega-strijker, dat raakt een fijne snaar! (woehaha!  Ahum…). Maar ondanks de vriendelijke tips over dat (voor-)laatste seizoen geen heuse, echte leesboeken. Conclusie: jammer, maar helaas.

– DE BIODIVERSE TUINIER: ahum… . Na zoveel inspanning niet te negeren: op de shortlist.

– BUIKBERG: in tweevoud, waarvan de één wil meedoen en de ander niet. Vecht het eerst zelfs eens uit, mannekes! 🙂 (PS Nee, geen uien nodig. Volgend jaar daarentegen… :-))

– BART: fijne boeken (met uitzondering van Vingervlug :-p), maar wil niets winnen. Conclusie: uitgesloten.

4. Eindconclusie

Echte kandidaten zijn Lalalies, Sofie de Neve, Op de boerderij en De biodiverse Tuinier.

De jury beloofde partijdig te zijn, en laat aldus weten gewoon zin te hebben om eens iets aan onbekenden te sturen. Op de Boerderij en De Biodiverse Tuinier vallen dus af. 🙂

Van de twee overgebleven kandidaten is de tip van Sofie de Neve niet echt helemaal in lijn met mijn voornemen om groenten elders te gaan consumeren… 🙂 Valt dus ook af.

CONCLUSIE: Meneer of mevrouw Lalalies: u mag uw adres mailen naar blogonderdeappelboom@gmail.com.

 

6. Afsluiten van de vergadering
De jury dankt iedereen voor de leestips en mag beschikken.

Ze gaat prompt op stok.

Read Full Post »

Najaarsbezigheden

U wilt natuurlijk weten wie nu de groentezaden in ontvangst mag nemen, maar de jury had het te druk om daar over na te denken. Ik moest bijvoorbeeld dringend eens in de cornus alba schieten.

Deze was uitgewoekerd tot een twintig-armige tentakel die met een grijns de nabijgelegen meidoorn en het krenteboompje verstikte. De regel zegt wel dat je de plant best in het voorjaar snoeit voor een extra mooie kleur van de takken, maar het is nu niet dat die bij najaarssnoei plots blauw worden ofzo. Het voordeel is bovendien dat je die najaarstakken gewoon in de grond kunt steken. Met een beetje geluk (en water) pakken ze mooi aan en heb je cornus-kloontjes. Zo heb ik er toch al enkele kunnen vermeerderen.

De jury had ook geen tijd om te jureren omwille van de ligustrumhaag. Die is bijna aan zijn derde jaar bezig, en voor het eerst snoeide ik de haag niet alleen in het voorjaar, maar ook in het najaar. Zo’n ligustrumhaag is een snelle groeier die dat wel kan hebben. Sommigen snoeien ze zelfs drie keer per jaar.

Eigenlijk zou de jury ook geen tijd mogen hebben om te jureren omwille van het lange gras, waar ik blijkbaar ooit eens ben beginnen hooien, maar dat nu verworden is tot een samengeplakte pluk jutte. Werk aan de winkel voor komend weekend dus.

De borders dan, jawel, die ben ik ook aan het vergroten. Op dit ogenblik voornamelijk door het verplaatsen van planten, maar één dezer komt ook daar nog wat nieuws bij.

’s Avonds dan, is er evenmin tijd. Ik moet bijvoorbeeld genieten van het beetje herfstzon dat we krijgen.

En als ik ook dat weer gedaan heb, moet ik de jongste zoon gaan zoeken. Die kan zich uitermate effectief verstoppen…

Read Full Post »

En dan de moestuin dus…

Wel, het is weer eens ontieglijk druk. Het leven wordt beheerst door de job, ik donder bijna op elke treinrit in slaap (behalve die in het fijne gezelschap van mevrouw Buikberg ;-)), en het beetje vrije tijd en energie dat overschiet gaat integraal naar de kleine onderdeappelboompjes. Conclusie: ik verwaarloos jullie schromelijk!

Maar dit wordt meteen al goed gemaakt in dit eigenste stukje! Tenminste: voor de moestuinliefhebbers. Zoals je hier en daar al kon opmerken gaan we tijdelijk de brui geven aan de moestuin. Last als wij hebben van teveel hobbies en interesses, moest er ergens iets sneuvelen. En dat is de moestuin geworden. De verhouding inzet-opbrengst was dit jaar van dusdanig schamele grootte dat de talrijke uren die ik er in doorbracht eigenlijk niet meer te verantwoorden waren. En dus zette ik een draadje tegen de kastanje omheining. Ging ik met de kinderen een hokje kopen. En kidnapte ik op een nacht Ma Hen en Haar Kuikens uit hun kraamplek en versaste hen naar de moestuin.

“Alleen voor de winter, toch?”, vroeg schoonpapa. Neenee, ook voor de zomer. En ook voor een paar jaar, wellicht. Zolang zou het kippenhokje wel moeten meegaan. Het voordeel van zo’n kippenren is dat je er op eender welk moment weer een moestuin van kan maken. Ondertussen zal het onkruid sterk verminderd zijn en de grond bemest. Hoezee!

Niet alles verdwijnt.Zo ben ik wel nog van plan een courgette en pompoenplant te zetten voor de winterse soep, wat maïs aan de rand, en liefst van al toch ergens nog wat erwtjes, omdat die zo bij de lente horen. Maar geen wortels meer, geen sla, geen uien, niets waar je tussen moet zitten wieden en prutsen. En om te vermijden dat ik mijn gigantische spijt over deze verstandige beslissing in impulsieve daden ga omzetten, deel ik mijn voorraad groentezaad uit. Geen idee wat het allemaal is, geen idee wat de houdbaarheidsdatum is (voor inventarissen had ik ook al eeuwen geen tijd meer), maar er zullen minstens wat wortels en radijzen en bonen tussen zitten. Denk ik. Liefhebbers kunnen mij overtuigen de zaden naar hen toe te sturen door in de commentaren hun top-drie van favoriete boeken te geven. Of hun ene lievelingsboek; dat is ook goed. Vervolgens zal ik naar goede gewoonte geheel partijdig met schuldige hand een winnaar uit de reacties trekken. Start!

Read Full Post »

En toen was daar plots de herfst

Ik zag het bij het buitenkomen uit de achterdeur.

Je ziet het ook aan de kleuren van de bloemen in de borders.

Aan de kleuren in de bomen.

En aan de lucht vooral.

En in die prachtige herfstdagen hebben we ook heel hard gewerkt. Meneer onderdeappelboom kan het woord bodembedekkertje niet meer horen, denk ik 🙂 En ik wil geen struik meer in de grond steken. En dan was er nog iets met de moestuin. En een geplande give-away. Maar dat is allemaal voor later. Nu moet ik eerst foto’s van een Keltische bruiloft sorteren!

Read Full Post »