Meestal barsten de blogs bij de eerste sneeuwval vrijwel onmiddellijk van omtermooiste sneeuwfoto’s, maar dit jaar blijkt het maar met mondjesmaat te gaan. Wellicht heeft één en ander te maken met het probleem dat wij eveneens ervaren: je vertrekt (op weekdagen) in het halfduister, en komt thuis in halfduister.Je ziet dus al nauwelijks hoe je tuin er bij ligt in de sneeuw, laat staan dat je er ook nog foto’s van zou kunnen maken. Was ik dan ook even blij toen ik woensdag door omstandigheden kon thuiswerken en na een vroege start (6u30!) mezelf rond 8u30 vijf minuutjes plas-alias-fotopauze kon gunnen en vooral kon zien welk effect de sneeuwbuien van maandagnacht (nog maar zelden vlokken zo talrijk en wild weten vallen op zo’n korte tijd!) hadden gehad.
Net voor de zon opgaat, krijg je een erg blauwig ochtendlicht, dat nog ijziger aandoet dan het volle daglicht (heeft het hiermee te maken dat de uitdrukking ‘water vriest het meest bij het rijzen van de zon’ ook waar blijkt?)
Als ik toen nog had gehoopt op een smetteloos wit tapijt, was ik goed fout. Velen waren mij immers voor geweest
en niet alleen vogels en wilde eenden (of welke andere dieren hebben zwemvliesafdrukken in de sneeuw?)…
En hoe mooi de sneeuw dan verkleurt…
Ik kon gelukkig vaststellen dat de eenden een plekje van de vijver ijsvrij hebben weten te houden
dat de brandganzen op het ijs kunnen lopen
En dat Zem (het was toch Zem?) indertijd gelijk had: de gans heeft de eendjes ‘geadopteerd’ en gaat met hen zwemmen (als de vijver open is, tenminste 🙂 – – Bedankt Zem!)
Ik genoot natuurlijk ook van de plantjes
Ik stelde daarbij vast dat ik wel nog wat oefening met mijn verjaardagscadeau voor de boeg heb. Maar dat cadeau kan je op de foto’s niet zien. Het staat er onder.
Donderdagochtend vroren mist en rijm aan, en was de wereld nog mooier. Maar daar nam ik geen foto’s van. De enige foto’s die die dag werden genomen, namen anderen van mij. “Neen, nu kan ik u niets meer bieden,” zei de brancadier peinzend, “je heb het hele assortiment doorlopen”, nadat ik achtereenvolgens foto’s cadeau had gekregen op radiografie, echo en scan. “’t Is er natuurlijk het weer voor, om te vallen”, zei de echoscopist, “maar toch, u heeft wel erg uw best gedaan om de processi transgressi transversi te breken door van een trapje te struikelen.” (meneer onderdeappelboom stelt voor dat ik in de toekomst altijd de lift neem en mij zo ver mogelijk van trappen vandaan houd…). En ook nog: “Het is natuurlijk ook omdat u zo mager bent. We zien toch dat mensen met een kleine vetreserve beter beschermd zijn en niet zo snel dergelijke breuken oplopen.” Ahaaaaaaaaaaaaa, ziedenuwel! (en verder ben ik natuurlijk niet zo ‘schriklijk’ mager; ik straal natuurlijk als vanouds ;-)). Wachtend tussen echo en scan bevond ik mij in de wachtzaal tussen drie bejaarden die samen twee armen en drie benen hadden gebroken, en waarvan het gezicht van de ene bejaarde dame op de meeste plekken de kleur van een blauwe pruim benaderde. “Allemaal de schuld van ’t stad,” vloekte de spoedverpleegkundige. “Je moet volgens de wet je voetpad schoon maken, maar die oude menskes gaan dan plichtsbewust al ’s morgens vroeg het voetpad op, en dan vallen ze natuurlijk. ’t Is een schande, die wet!”. Ahaaaaaaaaaaaaaaa, ziedenuookwel! Verder is het gelukkig niet erg. Het enige probleem is dat aan die transgressidingen spieren vasthangen, en elke beweging waarbij ik ze gebruik (de meeste) dus verschrikkelijk pijn doet. Gelukkig is alles ok eens ik zit en iemand een computer of boek op mijn schoot legt!
O ja, net voor ik ging zitten, nam ik nog drie foto’s vanachter glas; dan heb je toch een beetje een idee hoe mooi het is…
’t Zijn mooie foto’s. Ik wens je van harte beterschap met je transgressiedinges. Verzorg je een beetje zou ik zo zeggen, en probeer van dat fantastisch uitzicht in je tuin te genieten, ondanks alles.
Hoe lang gaat het duren alvorens dat geneest?
Dank Supermasj. En genezen is zoals elke botbreuk 6 weken. Net op tijd voor het nieuwe seizoen dus 🙂
Heb ook al gedacht dat ik bij het water voeren naar de dieren eens het fototoestel moet meenemen. ’t Is echt genieten. Ik had je kado woensdag al zien staan ;-).
Opmerkzaam oog 🙂 En zeker doen, die foto’s; hier ligt alweer een vers laagje sneeuw; bij jullie dus ook, veronderstel ik.
Hele mooie foto’s! En nog een gelukkige verjaardag en een goed herstel.
Dank It is I!
Veel beterschap! … Ik hoop dat het allemal zo erg niet is als het klinkt.
Transgressiedingens ? :-O
Maar nu ben ik toch benieuwd naar wat dat verjaardagskado is …
Het is inderdaad gelukkig niet erg. En dat kado is al door anderen gespot ondertussen!
Prachtige foto’s! Heerlijk mooi hé, die winterlandschappen…
Veel beterschap!
Een winter zonder bijhorend sneeuwlandschap zou raar voelen hé.
Ik wist geeneens dat je een processi transgressi kon breken. Meer nog (lees: eerlijker): ik wist geeneens van diens bestaan af. Anywayz: spoedig herstel. Wie gaat anders je stoep vegen bij verse sneeuw, niet? 😀
Je schoot knappe prenten. Bijzonder genietbare sfeerbeelden, zijn het.
O ja: je verjaardagscadeau staat ONDER de foto, zeg je? Ik gok op een statief.
Menck, ik kende het bestaan ook maar half, gelukkig. En ik kijk er inderdaad naar uit om zo snel mogelijk weer sneeuw te kunnen ruimen! 🙂 Ik vond mijn foto’s maar gewoontjes, maar het is leuk dat jullie ze kunnen smaken.
PS U wint een mixer!
Mooie foto’s ! Jammer dat je er nu alleen van ver kunt naar kijken. Maar kom, ’t is toch veel te koud om buiten te gaan …
Laat je soigneren !
Doe ik; danku!
Moet toch effe 2 keer slikken; 1 van dat transgressieding en 2 reclame!? hier!?
Reclame, natuurlijk-rijk? Waar? Ik zie niets?
hier zie ik ook niets nu, maar op het werk zag ik ook reclame :o(
(met een vriendelijk linkje erbij “deze wordpress gebruiker heeft niet willen betalen voor een reclameloze bloggerij”)
[woest kijkende smiley met hoorntjes]
Bedankt Willem; blijkbaar zit het zo: http://nl.forums.wordpress.com/topic/ongewenste-reclame-bij-openen-blog?replies=5
Dat is me nou toch ook wat je “processi transgressi” breken… Google en ik weten niet waar dat precies zit 😉
Maar je zit er maar mooi mee, zes weken huisarrest?
Dan kan je een heel slow-downprogramma maken..
Maar zonder gekheid, pechvogeltje, je zult nu wel een paar pondjes aankomen en dan krijg je misschien wat kleine vetkussentjes om de “pr tr” heen.
Gelukkig is er de computer en het fototoestel; mooie foto’s hierboven! Sterkte!
O ja, van die ganzen. Wat ik weet is, dat het eerste wezen, dat net geboren gansjes zien, door hen als moeder worden beschouwd. Maar hier heeft moedergans dus jonge eendjes geadopteerd; mooi hoor. De credits komen mij, denk ik, niet toe…
Hartelijke groet, Zem.
Dat is nu eens een schattige reactie, danku! En bij nazicht blijkt de tip van Affodil te komen. Maar kom, toch bedankt voor dit berichtje 🙂 (PS de processus transgressus blijkt dan ook niet te bestaan 😦 Nieuw gegoogel op ‘uitsteeksel ruggenwervel’ leidt tot ‘processus transversus’…)
Ah oef, dacht al dat ik even niet goed had opgelet tijdens de les anatomie. Maar jij weet natuurlijk dat dat onmogelijk het geval kon zijn 😉
Spoedig beterschap gewenst!
Ik moest het terug opzoeken voor ik het kon typen uwe transgressi die gebroken is. Nog nooit van gehoord maar veel beterschap!
Mooi hé die winterlandschappen. Nu kan je er dagelijks van genieten of moet je toch gaan werken ondanks de breuk?
Paar dagjes thuis, dan weer werken…
Inge, uiteraard, u was een schitterend student! Bij uitbreiding je hele kot trouwens, werkelijk fantastische mensen daar! :-p