(vervolg van dit bericht)
Recente reacties
-
Onderdeappelboom
-
Meest recente berichten
Pagina’s
Archief
- februari 2019
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- september 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
- juli 2010
- juni 2010
- mei 2010
- april 2010
- maart 2010
- februari 2010
- januari 2010
- december 2009
- november 2009
- oktober 2009
- september 2009
- augustus 2009
- juli 2009
- juni 2009
- mei 2009
- april 2009
- maart 2009
- februari 2009
- Follow Onder de appelboom on WordPress.com
Onder de appelboom 
en de mus telt weeral niet … spijtig dat het toch altijd de creaturen met mooiste verenkleed zijn die onze bewondering krijgen!
Soit, ben gewoon jaloers dat ik die hier nooit te zien krijg 😉
Misschien kan het je troosten dat we gisteren uitriepen: ‘Oh, kijk, een meeuw’ 🙂
Bij ons zit er ook eentje!
Joepie!
Ik was ook euforisch toen ik hem voor het eerst op onze voederplank had 😉
Ah, ziejewel! 🙂
Bij ons komt er iedere dag een bonte specht langs. Hij is in eerste plaats verzot op de pindakaasblokken hier.
Inderdaad, het is een pinda-eter. Hij droop ontevreden terug af toen er geen pinda’s meer bleken te hangen…
een zeer mooie vogel, die bonte spechten. Ik hoor ze wel regelmatig kloppen in het bos maar op de voederplank heb ik ze nog niet gespot. De boomklever ( de kleinste spechtachtige) is wel vaste klant.
Maar met dat boomklevertje ben ik ook heel tevreden, en dat zien we hier ook vaak. Wij moeten het dan weer zonder groenlingen stellen.
Mooimooi. En zelfs geen bibberingen van alteratie, sterk!
En hoe is het met uw gebroken onderdelen by the way. Volgens google bestaan die niet, zelfs!?
Wel bibberingen wegens statief momenteel niet kunnen tillen 😦 Maar kom, ik had het ook slechter verwacht, mijn niet-telelens-bevrozen-aan-de-keukentafel-door-het-glas-in-een-sneeuwbui-foto’s (en je hebt het al door, ik heb van alteratie wel de processus transversus van naam verhaspeld…)
Thuis zitten genezen levert mooie plaatjes op precies 🙂
Thuis zitten tout court nog mooier 🙂
Hier komt hij schuw – uit het dichtbij liggende bos – de mezenbollen verscheuren. Ik vergeef het hem en lever maar weer nieuwe bolletjes.
Zo moet dat! 🙂
Bij mij waren twee bezoekjes blijkbaar genoeg, of ’t zou moeten zijn dat hij liever komt als ik niet kijk natuurlijk …
Pindanoten strooien, wie weet krijg je hem dan terug gelokt!
Ik heb nog nooit het geluk gehad een bonte specht in eigen tuin te mogen aanschouwen. In andermans tuin wel, maar da’s natuurlijk niet hetzelfde.
Ferm schoon beest, zoveel is zeker.
Denk dat ik mij daar in jullie hof kom verstoppen met mijnen canon, vrees dat ik er hier gene ga tegen komen, nu moet ik het met internetafbeelding doen voor dit verhaal te maken:
http://fotografieilse.blogspot.be/2011/10/time-to-illustrate-again.html
http://fotografieilse.blogspot.be/2011/06/opendeurdag-academie.html
Menck: inderdaad, in andermans tuin is niet hetzelfde; sorry 🙂
Ilse: maar ook met geleende prentjes kan het leuk zijn!