Ook blogs worden een jaartje ouder. En bijna was ik het vergeten om mijn elk-jaar-op-dezelfde-plaats-foto te nemen. Ter herinnering: zo was in februari 2009
En zo was het vandaag:
We hadden ook een foto in 2010, en 2011 maar blijkbaar niet in 2012.
Ik vind deze foto’s altijd schrikwekkend kaal en ontzettend weinig gewijzigd ten opzichte van de beginsituatie, maar goed, het is gefotografeerd van boven uit het raam, op een winterdag, dus misschien moet ik de reeks maar eens aanvullen met een zomerse vergelijking 🙂 En de mol voelt zich er thuis, da’s wel het minste wat je kunt zeggen…
Onder de appelboom 
Een gelukkig verjaardag.
Ik heb het verschil gevonden. De vogel-voedertafel is vernieuwd. ’t Gras is ook veel groener dit jaar…
Verder zie ik geen appelboom op de foto…
En toch is er een appelboom. Meerdere zelfs. Het is gek hoe je dat vanuit de hoogte allemaal niet ziet. Slecht idee dus, mijn elk-jaar-op-dezelfde-plaats-foto 🙂
Nadat ik dat bericht had gepost zag ik de boom net naast het vogelkastje, en dacht, dat is misschien een appelboom.
Ik vind dat trouwens een mooie positie om een ‘op ’t eerste gezicht’ serie neer te zetten.
Ik vraag mij nu vooral af wat ligt daar kapot op uw terrastafel!? Sorry dat ik efkes keureuzeneuze deed en de foto heel goed bekeek 😉
Een kapotgevroren stenen vogel. Enfin, niet van steen dus, maar van klei blijkbaar.
een prachtig wijds uitzicht heb je daar!
Absoluut een deugd, dat uitzicht!
Ewel, ik heb mij de voorbije weken net dezelfde bedenking gemaakt over onze tuin; na al die jaren is er globaal gezien nog maar weinig vooruitgang, au fond. Maar misschien vergelijken we inderdaad in het verkeerde seizoen.
Vraag is natuurlijk ook waarom het jaarlijks zou moeten veranderen? En op zo’n winterfoto zie je alleen hagen en boomstammen. Alle wijzigingen op vlak van bloemen kan je in februari niet zien natuurlijk.
Een zomerse foto zal er inderdaad wat minder flets uitzien – maar dan heb je waarschijnlijk niet dat wijdse uitzicht, met alle bomen in blad. En ik zie wel degelijk verandering: schuifaf, terrassen, borders en een hek en border rond de vijver. Een tuinhuisje en kippenhok. En meer rondslingerend speelgoed.
Ja, dat speelgoed 🙂 Maar het wijst er wel op dat het af en toe al wat warmer is waardoor er even buiten wordt gespeeld.
Als er geen grote menselijke ingrepen gebeuren in een tuin, dan zijn veranderingen ternauwernood zichtbaar. Als ik ieder jaar mijn tuin vanuit hetzelfde standpunt zou fotograferen, dan zou dat ieder jaar ook een min of meer gelijke foto opleveren.
Tip om zulks tegen te gaan: leg op die grasvlakte eens een groot zwembad aan (en nodig vervolgens uw medebloggers uit om baantjes te trekken terwijl u de nieuwe jaarlijkse foto neemt). Iedereen zal de verandering meteen opmerken! 😀
Dat zou nog een arbeid worden, een waterpas zwembad op een schuine helling 🙂 Maar die grasvlakte is wel een probleem. Maar zoals ik al zo vaak zei: als we ze doorbreken, dan is ook ons uitzicht weg. Kiezen of delen zeker? 🙂
Niet als je bijvoorbeeld een lage vaste-plantenborder zou inplannen. Dat uitzicht moet sowieso behouden blijven.
Als je zoals natuurlijk-rijk de foto’s op groot formaat bekijkt, dan is het toch echt wel duidelijk dat er al flink wat veranderd is!
Je reactie is hoopgevend, AnneTanne 🙂
Dat adembenemende landschap, die verten…. zo mooi!
ja, dat wel 🙂
Ik vind dat er veel veranderd is hoor. Het wijdse uitzicht zou ik ook proberen behouden. Misschien wat planten zetten die niet te hoog komen om wat te doorbreken?
Zalig als je zo een eind weg kan kijken!