Er was een tijd dat ik mij verbaasde over de vriendelijkheid van mijn medebloggers. Hoe snel ze te hulp schieten. Hoezeer je je op je gemak voelt bij hen. En dat je vaak nog meer blijkt te delen dan de liefde voor de tuin (wijn, whisky, trappist, enz. :-)). Ondertussen wéét ik al dat mijn medebloggers zo zijn, maar dat wil niet zeggen dat ik het vanzelfsprekend vind. Integendeel, ik sta er nog steeds verstomd van. Zo bijvoorbeeld meneer Fruitberg….
Enige tijd geleden liet ik me in een reactie op één van zijn stukjes ontvallen dat de bloem die hij op foto toonde bij ons maar niet wil groeien. Luttele uren later zat er al een berichtje in mijn mailbox dat hij er gerust wat van kon missen. En nog wat mailtjes en slechts enkele dagen later zat er een pakje in onze brievenbus:
Een pakje van maar liefst 1750 g…
En in dat pakje…
zat een zakje…
En in dat zakje…
zaten drie zakjes…
3 zakjes vol madeliefjes begot! Maar liefst 1750 g madeliefjes!
De kinderen, pas jarig geweest, beschouwden het als een schitterend cadeau en lieten het plantwerk luiweg aan de moeder over. Ze zijn wèl zelf aan het broeden geweest op een danku (we moeten een taart bakken voor die meneer, mama!). Maar de mama hoopt vooral dat ze meneer Fruitberg eens ergens tegen het lijf loopt en een pint ofzo kan trakteren.
Hoe ons gazonnetje er nu uitziet? Dat zal ik u laten weten als het niet regent 🙂
Onder de appelboom 
Super, mooie verrassing 🙂
duidelijk een gentleman 🙂
Knap kado! En die meneer Fruitberg drinkt geen pinten, zo mocht ik vaststellen toen ie hier plantjes kwam ophalen. Maar misschien was dat omdat ie nog moest rijden 😉 Dus ook een gentleman in het verkeer.
Tja, dat was nu echt een kleine moeite, op de plek waar ik die madelifjes weghaalde komen over twee weken pompoenen, dus die madeliefjes zouden anders ten dode opgeschreven zijn. En ik drink inderdaad geen alcohol als ik met de wagen rijd.
Ik vind trouwens ook dat ge taart moet bakken voor die mijnheer, maar dat de laagstamappelaartjes die dan maar moeten opeten in minjn afwezigheid.
Voorwaar, er zijn nog ridders op deze wereld.
[…] maar altijdplaatsaantafel droeg me voor, zodat ik er toch niet aan ontsnapte. Aangezien deze koene ridder een jonge deerne in nood niets wilt ontzeggen, volgen hieronder mijn […]