Als hier tegenwoordig plaatjes van het kippenpark verschijnen, dan zijn dat eigenlijk de kippen in de vroegere moestuin; de kippen die vorig jaar nog kuikentjes waren. Maar misschien herinnert zich een enkeling nog dat meneer onderdeappelboom ooit zelf een kippenhok maakte, voor wat toen het enige kippenpark was, en ook nu nog steeds als dusdanig dienst doet. Als je er met je rug/rechterzijkant naar de achterste perceelsgrens van onze tuin naar kijkt, dan zie je dit:
De wilde kersenboom rechts van het hok staat net op onze perceelsgrens en hangt licht over naar de schapenweide van de buren (niet onze naaste buren, naast dewelke ons huis staat, maar de buren van twee huizen verder waarmee we ook een stuk perceelsgrens delen). Zowel voor als achter het hok helt de grond namelijk fel af, wat meteen ook de reden is waarom we precies daar de kippetjes plaatsten: zij kunnen die schuine wanden beter proper houden dan wij.
Deze hoogte noemen wij onze kippenwal. Het is één van de restanten van de wal die dus rondomrond ging. Ja, stel je gerust voor dat het nog 5 meter dieper ging dan de diepte die je op de voorgrond van de foto kunt vermoeden. En zonder dat er zon was dus.
Door het wegnemen van al het pieterpetieterhout, werd opnieuw een oude structuur zichtbaar. Misschien zie je het zelf:
Wat wij de kippenwal noemen, was vroeger een dreef. Waarvan de bomen aan de rechterzijde zo goed als allemaal verdwenen waren toen wij er kwamen, maar je ziet het toch, denk ik. Ooit wil ik de rechterrij graag terug bij planten. Het zijn populieren, dus erg moeilijk is dat niet. De dreef terug vervolledigen tot aan de straat lukt echter niet. Je kijkt nu terug naar de tuin met je rug naar ons huis. Het gedeelte dat je nu ziet, is de uitsprong rechts, achter het huis en de tuin van onze naaste buren. Hun huis en tuin ligt dus eigenlijk pal op de dreef die ooit tot aan de straat liep. Maar dat moet ons niet tegenhouden om dit stukje dreef te waarderen. En door het plaatsen van de hekkentjes tussen eendenpark en kippenhok pal op deze wal, blijven we een natuurlijk pad behouden, evenwijdig met de populierenrij.
Onder de appelboom 
Dat is een erg mooi stukje, vooral die onderste foto geeft een erg leuk beeld. hoe groot is die tuin van jullie eigenlijk?
40 are.
Heel mooi! Maar een dreef herstellen (aanvullen) in een bestaande dreef is heel moeilijk (heb er jobsgewijs soms mee te maken). Je moet eigenlijk ganse stukken dreef opnieuw – gelijktijdig- aanplanten, omdat de reeds aanwezige bomen te veel licht afnemen van de jonge aanplant en die dan gan scheef groeien naar het licht toe, of in het ergste geval, kwijnen. Maar ik zie het niet goed op de foto – misschien staan de bomen wijd genoeg uiteen zodat het toch kan lukken.
O, wat een mooie job, dreven herstellen! Ik denk dat het wel moet lukken met de aanplant. De rij die ontbreekt komt in het westen, dus die staat alleen ’s morgens wat in de schaduw van de bestaande bomen.
Bijzonder om te proberen die dreef ( ik moest wel even goochelen om te leren dat het een pad is, waarlangs men vroeger vee liet lopen naar een weideplaats) te herstellen.
Ik vind ook die plek in jullie tuin toch zo mooi.
Googelen is slim 🙂
Knap, zo’n oude dreef, dat heeft toch iets. Zelfs met populieren, waar ik normaal niet zo’n fan van ben!
Het is ook iets heel Oost-Vlaams, die populieren. En voor een dreef vind ik ze ook heel mooi en passend.
(Is dat zo ?)
Net zoals anderen was het me nog nooit opgevallen dat het een dreef is/was. Zou je dan niet (als je de ‘dreef’ toch herstelt) niet meer de tuin ernaar schikken ook ? Nu wordt de bezoeker veel meer naar de rechterkant van de vijver getrokken (die verdomde zwaartekracht toch altijd he), terwijl de linkerkant er van daar gezien meer uitziet als ‘kiekens en (excusez-le-mot) ~koterij~’
En (als je dan toch bezig bent 😉 ) een roze prinsessekasteel op het einde van de dreef …
Alweer enkele mooie plekjes uit jullie tuin, prachtig!
dank (allé, we hebben dat zelf niet in de hand natuurlijk :-))
moh, is mij nooit opgevallen bij bezoekjes, die dreef. ’t Valt altijd te proberen om er een paar populieren tussen te zetten, voor de kostprijs moet ge’t niet laten. (kan gratis door ‘poten’ in de grond te steken)
Ze ligt naast de vijver, waar ieders blik meestal meteen naar getrokken wordt. En het is ook maar vanop de positie van de foto dat ze zo goed zichtbaar is. Je moet het dus willen zien, als het ware.
Een mooi plekje. Kan het me nochtans niet meer herinneren van de blogbbq.
’t Regende te veel om rond te kijken 🙂
Ik kan je oriëntatie uitleg redelijk goed volgen 😉 Indrukwekkend zo’n dreef!
En het voelt ook goed, zo’n oud landschapselement in ere kunnen houden.
Willem: de populier is natuurlijk overal aangeplant na de oorlog om snel weer brandhout te hebben, maar Oost-Vlaanderen is toch wel kampioen in het aantal kleine populieren-bosjes, die bij nader inzien niets met een bos te maken hebben, maar veeleer een weide met populieren erin zijn.
En ja, die dreef zit natuurlijk verstopt achter het huis van de buren hé, dus niet zo eenvoudig op die in de aandacht te brengen. Eerste werk wordt het onkruid daar te lijf te gaan en de omgeving wat charmanter te maken (tegen dat kippenkot daar heb ik eigenlijk niets :-)). Ik zal alvast een bankje plaatsen op de juiste uitzichtplaats 🙂