Met het pluimvee is het beter gesteld dan met de asielzoekers tegenwoordig: geen bakkeleiende ministers van asiel, migratie, integratie en weetikveelwatnogallemaal, maar een mooie taakverdeling van mevrouw onderdeappelboom die kippen wil, en meneer onderdeappelboom die ze van huisvesting voorziet. Het moet gezegd dat meneer onderdeappelboom daar echte talenten voor heeft, en mevrouw onderdeappelboom niet meer gedaan heeft dan een aantal plankjes zagen, o schaam, o schaam, o typische rolverdeling. Maar kom, talent moet je benutten, is het niet? En ik ben bijzonder dankbaar ook!
Op de site van de Torhoutse compostmeesters (je moet zelf nog doorklikken naar ‘kippen’) vonden we een basisplan dat naar eigen smaak werd aangepast, en vooral werd vereenvoudigd: geen speciale verbindingen maar een simpel houten kader, een legbakje dat even breed is als het hok en op dezelfde hoogte hangt, en gewone planken ipv tand-groef. En dit is het resultaat:
De steen op het legbakje ligt er omdat we nog een scharnier tekortkomen voor het dak. Het hok is ook hoger en groter gemaakt dan het voorbeeldmodel, maar zo kunnen er meer kippen in. Als je niet wil dat een haan ’s morgens vroeg kraait, moet je naar het schijnt een veel lager ‘plafond’ maken, omdat ze dan hun kop niet omhoog kunnen doen en dus ook niet kunnen kraaien. Maar bij ons mag er dus gekraaid worden (alsof we dat nog horen tussen al die andere hanen, de sissende ganzen, het getater van kalkoenen, het gekwetter van parelhoenen, de uitbundige communicatie tussen de schapen, enz. enz.) Enig nadeel van deze grootte is dat je vanuit het dak (dat normaal openscharniert) niet meer aan de bodem kunt. En daarop bedacht meneer onderdeappelboom een ander truucje:
De hele voorkant scharniert dus open. Blokje opzijduwen, deurtjes laten openvallen, zaagsel eruit en nieuw zaagsel erin, en klaar is kees. Ik wou dat ons hele huis zo werkte: muren laten openkantelen, vuil eruit schudden, de boel terug dicht doen, en klaar met kuisen! Nu alleen nog de kippen in hun hok krijgen, want de arme schepsels vatten de handigheid van dit bouwsel nog altijd niet en kruipen steevast in de boom.
Onder de appelboom 