Pampoenkoekies

Hierdie resep is maklik om voor te berei vir enigeen die net so tuis is in die taal as in die kombuis. Dit is heerlik en sy waarborg die geskik vir enigeen, selfs vir diegene met ’n bietje vetjies om die middellyf.

Bestanddele voor 6 porsies

650-700 g pampoen, afgeskil, in blokkies gesny

125 ml koekmeelblom

5 ml bakpoeier

5 ml fyn kaneel

Knippie sout

2 eiers, geklits

Gerasperde skil van 2 lemoene

Olie vir vlakvetbraai

Kaneelsuiker en suurlemoenwiggies vir garnering

Metode:

Plaas pampoen in ’n kastrol met bietje water en kook oor matige hitte tot sag en gaar.

Dreineer en skep pampoen uit in ’n sif door die kastrol om te dreineer. Indien pampoen waterig is, kan dit in ’n kastrol verhit word oor matige hitte sodat die oortollige vloeistof kan verdamp.

Laat afkoel en vryf pampoen met ’n houtlepel deur ’n growwe sif.

Sif koekmeelblom, bakpoeier, kaneel en sout saam.

Klits eiers en gerasperde lemoenskil saam.

Voeg pampoen en geklitste eiers by gesifte bestanddele. Meng deur. Dit sal ’n taamlike slap beslag wees, maar dit moenie te loperig wees nie.

Verhit olie in ’n braaipan, skep lepels vol van beslag in verhitte olie en braai tot goudbruin alkante.

Dreineer op absorbeerpapier en sprinkel kaneelsuiker oor die bodem van ’n opdienbord. Rangskik pampoenkoekies op bord en sprinkel weer kaneelsuiker oor. Garneer met suurlemoenskyfies en sit voor.

Dit recept kreeg ik op 30 december 2002 per mail van mijn broer. Ik vond enkele dagen geleden een print van dat mailtje (ik had toen nog geen computer en las en printte mailtjes in de bib) in oude boeken die ik aan het sorteren was. En toevalligerwijs was er nog een pompoen in huis…

En de finale beoordeling? Het heeft iets van wentelteefjes. Het is zeker een recept met potentieel, maar zoals wij het aten, was het een beetje mossel noch vis; het leek zowel hartig als zoet, en hoewel het lekker was, vonden we het ook een beetje vreemd (hoewel de oudste zoon onderdeappelboom ze heerlijk vond).  Ondertussen vond ik hetzelfde recept al terug met dubbel zoveel bloem. Dat lijkt mij inderdaad beter; dan zal het meer op een dessert gaan lijken. En je moet er blijkbaar ook echt veel suiker op doen. Zodus: zeker eens proberen dit recept. Of wat googelen op andere recepten van pampoenkoekies; het blijkt een Zuid-Afrikaanse specialiteit.

Read Full Post »

De dag van stevia

Sinds een jaar experimenteer ik met stevia, en ter gelegenheid van mijn verjaardag (de 35ste al, sjjjt), besloot ik een integraal steviadessertenbuffet bij mekaar te brouwen. Ik nam daar net voor iedereen aanviel een foto van, met de kwaliteit die eigen is aan feestjes en haastige foto’s.

De driekoningentaart was gekocht bij de bakker (die ze gelukkig wel zelf maakt (en bereid was er drie koningen in te steken (drie kinderen in huis, weetuwel…)), maar de rest maakte ik zelf. Ik bakte rozijnenkoekjes, rodebessentaart (met braambessen; slechte keuze), tiramisu-lekkerste-manier (recept volgt later nog), amandelframbooskoekjes en chocoladeijs. De enige toegift die ik aan ‘gewone’ suiker deed, was de merengue van de rodebessentaart, die niet wil rijzen zonder ‘echte suiker’. Stevia is de weg van het experiment, en rijzen of bewaren doet het in tegenstelling tot ‘echte suiker’ niet. Het is dus moeilijk te gebruiken voor gebak, maar voor koekjes gaat het goed, en voor ijs ook. Laat mij even het recept met u delen van de koekjes hier op de voorzijde:

Meng 125 g boter met 60 g (stevia-)suiker. Voeg 1 eierdooier en een zakje vanillesuiker toe. Zeef 200 g bloem en kneed tot een glad deeg (mijn ervaring is dat dit te droog is, en ik voeg er meestal toch het eiwit aan toe om tot een normaal, vast deeg te komen. Ook een beetje melk kan helpen). Het recept vraagt om een uur te laten rusten, maar dat vergeet ik altijd in te calculeren, dus dat komt er nooit van. Vervolgens: rollen tot een rol van ongeveer 3à4 cm doorsnede. Rol de volledige rol snel even door een bodempje melk en vervolgens door amandelschilfers. Snij de rollen in plakken van maximum een cm dik. Druk de onderkant van elke plak even in een bodempje melk en vervolgens in amandelschilfers. Waar je duim was, is nu een kuiltje. Doe daarin een klein beetje frambozenconfituur. Midden in de oven bakken gedurende ongeveer 15 minuten op 175°C. Het recept voorziet na het bakken nog een laagje glazuur, maar dat doe ik nooit; ik vind het met die confituur zo wel zoet genoeg.

Voilà zus, hier het recept dat je vroeg 😉

En zagen jullie de roos op tafel? Niet helemaal ongewoon in de winter, maar ook nog vol knoppen, ondanks de eerste vrieskou van de winter deze nacht!

Read Full Post »

Over ‘nooit gedacht’ en ‘Panna Cotta met balsamico’

Eerst over ‘nooit gedacht’:

Nooit gedacht dat we door het bloggen nog mensen zouden ontmoeten waarvan het ons een leuk idee zou lijken om er oudejaar mee te vieren. Dat ligt niet aan de mensen, maar wel aan ons. Wegens niet overdreven sociaal. En wegens ook niet zo te vinden voor ‘het vieren van oudejaar’.  Lekker eten, graag. Maar toeters en bellen: neen danku.

Nu zien de dames van Buikberg en Onderdeappelboom elkaar al regelmatig eens op de trein, en zo af en toe werd er al eens een bezoekje bij elkaar thuis gepleegd. We delen ook dezelfde bakker, en dat schept natuurlijk ook een band, nietwaar 🙂 En zo geschiedde het dat de familie Buikberg ons enkele weken terug zo voorzichtig mogelijk polste of wij er voor te vinden zouden zijn om iets samen te doen met oudejaar. Nu ik eraan terug denk: de vraag was zó voorzichtig gesteld dat het eigenlijk een wonder is dat we hem überhaupt begrepen hebben 🙂

Maar het woord werd werkelijkheid, en alzo vierden we gisteren samen oudejaar, onder de gemeenschappelijke voorwaarde dat er geen serpentines aan te pas zouden komen en dat we de avond even geslaagd zouden vinden als die vóór ipv nà middernacht zou eindigen. Het spreekt voor zich dat ik de details niet aan jullie neus ga hangen, maar omdat jullie natuurlijk allemaal onverzadigbaar nieuwsgierig zijn toch deze summiere samenvatting:

– De familie Buikberg zorgde voor een aperitief annex voorgerecht op kindermaat: er kwam een schotel vol hapjes binnen, zelfgemaakte chipjes en een soort van viergangenmenu voor kinderen waarvan het hoogtepunt de mini-pizza’s waren die de kindjes zelf mochten beleggen en instant werden gebakken.

– Voor de zwangere en borstvoedende vrouwen in het gezelschap maakte meneer Buikberg een alcoholvrije cocktail die bijzonder werd gesmaakt.

– Nadat de kindjes gingen slapen, maakte de familie onderdeappelboom het hoofdgerecht op wijze van de naakte chef, en toen hadden we eigenlijk al allemaal genoeg gegeten 🙂

– Vervolgens was het toch weer aan de familie Buikberg met een bordje kazen waarvan mevrouw Buikberg – we zijn al lang niet meer verwonderd – uitgebreid wist te vertellen welke met rauwe melk waren en welke gepasteuriseerd (voor zij die het niet weten: aangename kennis voor zwangeren)

– En om af te ronden was er nog een dessert van de familie onderdeappelboom, en da’s tevens het enige wat ik – ten dele – op foto heb. Het dessert bestond namelijk uit moelleux van chocolade en (hier komt deel 2 van de titel) Panna Cotta met balsamico.

Voor de moelleux nam ik de moelleux van chocolade die altijd lukt van Jeroen Meus. Die smaakte niet echt veel naar chocolade, en was eigenlijk ook niet echt lopend. De ‘altijd lukt’ uit de titel bleek dus niet echt te kloppen. En de moelleux was dus ook al niet zo moelleux. Eigenlijk was het dus meer een verlept chocoladecakeje dan wat anders, en voor de volgende keer ga ik dus naar een ander recept op zoek. Ik zag er ooit eentje met een truffel erin; dat moet ik maar eens zien terug te vinden.

Wat gelukkig wel gelukt was, was de Panna Cotta. En omdat het nieuwjaar is, en ik jullie nog niet eens gelukkig Nieuwjaar heb gewenst (bij deze: van ganser harte!) krijgen jullie het recept en een prentje:

Breng 750 cl room, 250 cl melk, 253 g suiker en één opengesneden vanillestokje aan de kook. Haal het vanillestokje er dan terug uit. Schraap er de zaadjes uit en voeg die terug toe aan het roommengsel. Laat nog 2 minuutjes koken en haal van het vuur. Voeg er 4 geweekte en uitgeknepen blaadjes gelatine aan toe (het enige gerecht waarvoor ik een uitzondering maak voor mijn gelatine-aversie). Doe in vormpjes en laat afkoelen (liefst tot de volgende dag).

Voor het sausje: neem 200 g rood fruit en meng met 2 eetlepels suiker en 2 eetlepels balsamico-azijn. Bij vers fruit eventueel nog 2 eetlepels water toevoegen. Ook een nachtje laten trekken.

Smakelijk!

Of heb je de focus liever op de besjes?

Read Full Post »

Voorbereidingen…

 

Later meer…

Read Full Post »

Appeltaart-van-Altijd

Hier is ie dan eindelijk, de Appeltaart-van-Altijd.

 Vanwaar hij zijn naam heeft gehaald, laat zich makkelijk raden: ik heb hem thuis altijd bij alle gelegenheden zien verschijnen, en er is gewoon altijd wel een reden te bedenken om hem te bakken. Bijvoorbeeld:

• omdat je de ingrediënten altijd wel in huis hebt (wat zijn nu 2 eitjes)
• omdat er zoveel appel in gaat dat hij bijna gezond is
• omdat ook kinderen hem makkelijk kunnen maken (de eitjes moeten niet gescheiden worden en het deeg is o zo lekker)
• omdat ie zo snel gemaakt is dat hij als het ware klaar is tegen de tijd dat de koffie is doorgelopen

Zodoende, de ingrediënten:

• 2 eieren
• 100 tot 150 g suiker (naar believen, en naar gelang hoe zuur de appels zijn)
• 125 g zelfrijzende bloem 
• 65 g boter
• een beetje rumessence
• 3 grote appels

En de werkwijze:

Eieren (volledig) mengen met suiker. Bloem bijvoegen. Daarna de gesmolten boter en de in blokjes gesneden appels en rum (heb je geen rum, dan werkt een scheut(je) amaretto ook goed, of gewoon niets natuurlijk). Het deeg moet er nu uitzien als appel met deeg ipv deeg met appel. In een goed beboterde, lage taartvorm gieten. Het moeilijkste van al is nu te wachten tot de oven is voorverwarmd. Daar ben ik mee gestopt, want tegen die tijd had ik de helft van het deeg met appel opgesnoept. Snel de oven in dus!  Gedurende 25 min. bakken op 200 °C. Zo, klaar! Serveer hem vooral niet met ijs, slagroom of coulis’kes allerlei. ’t Is een taart zonder kapsones, dus je snijdt hem gewoon in grote stukken en klaar is kees. Smakelijk!

Read Full Post »