Dessert en taart voor 30 personen

Aangezien ik aan een volgend meerdelig vertelsel wil beginnen, ga ik deze laatste twee delen er even doorjagen. (zie onderaan voor de andere delen)

 

Na de lunch volgde uiteraard dessert, en daarna koffie met taart. Bijna alles wat ik maakte, passeerde hier al eens de revue. Voor dessert was er ijs; allemaal zonder ijsmachine. Om te beginnen:

Zelfgemaakt chocoladeijs:

In feite is dat een heel slechte foto, want het is buitengewoon romig is, dat in mooie plakken ervan kan worden gesneden. De kinderen van mijn zus komen bij mij op bezoek speciaal om dit ijs à volonté te kunnen eten 🙂

Daarbij ging dit ijs dat ik bij photocopy vond:

Is me dat even lekker! Het recept voorziet in een vervrozen laagje frambozen, en een vervrozen laagje nougat-ijs. Maar dat eerste smelt trager dan het tweede. Dus, als ik het nog eens maak (en dat zal zeker het geval zijn), zou ik het frambozenmengsel als coulis erbij serveren. Maar dat ijs jong!

(ik kopieer voor alle zekerheid het recept, maar alle credits dus aan de blog van photo copy)

200 g diepvriesframbozen
2 el bloemsuiker
300 g zachte nougat met amandelen
450 ml room
2 el fijngehakte pistachenoten
8 blaadjes munt

Ontdooi de frambozen en doe ze samen met de bloemsuiker in een blender. Mix tot een papje en zeef het papje zodat er geen pitjes meer inzitten. Neem een cakevorm en wrijf deze in met wat olie. Bekleed de vorm met plastiekfolie en giet er de frambozenpuree in. Zet een uurtje in de diepvriezer.

Snij de nougat in stukken en doe samen met 200 ml room in een steelpannetje. Smelt op een zacht vuurtje de nougat in de room terwijl je voortdurend met een houten lepel roert (het mag zeker niet koken). Als de nougat volledig is opgelost, mag je hem van het vuur halen. Je hebt nu een matig dikke saus. Laat ze 5 minuutjes afkoelen, zet de pan eventueel in een bodempje koud water.

Klop de rest van de room op tot stijve pieken. Roer er 1/3 van de nougatsaus onder. Meng voorzichtig, en roer er stapsgewijs de rest van de nougatsaus onder.

Haal de vorm terug uit de diepvriezer en schep er de nougat room over. Zet terug in de diepvriezer en laat een nachtje staan.

 

Bij dit alles ging, voor de grap, ijshoorntjes zonder ijs:

 

Later was er dan ook nog koffie.

Daarbij ging de rabarbertaart van Opdeboerderij, die de lekkerste rabarbertaart ter wereld blijft, en de favoriet van zoon onderdeappelboom.

En de monchoutaart, met aardbeien in dit geval.

En de kindertaart van Jamie Oliver, sobertjes versierd dit keer, aangezien ik er maar ’s avonds om 22u aan dacht dat ik die vergeten was, en er bovendien bakpoeder vergat in te doen 🙂

 

 

Zie ook:

1. Decoratie feest

2. Cadeau-idee feest

3. Aperitief en hoofdschotel

4. Dessert

5. Een kleedje!

6. Sfeer (?)

Read Full Post »

Gewoon erg mooie taart

Je zult het mij niet snel horen zeggen, maar ik vind dat ik een erg mooie taart heb gebakken.

Dat ik dat zomaar durf zeggen, heeft alles te maken met het feit dat ik het niet zelf uitgevonden heb. Ik had het voorbeeld namelijk ooit eens gepind en – zoals je ziet – niet al te waarheidsgetrouw in mijn hoofd bewaard. Tot zover dat fotografisch geheugen (slechts 0.001 procent van de bevolking ofzo heeft ècht een fotografisch geheugen en kan na het bekijken van een foto met een tijgerkat tellen hoeveel strepen die heeft). Als er één goede reden is waarvoor ik een smartphone of tablet zou willen, dan toch wel om de online-recepten naast mij op het aanrecht te kunnen leggen. Maar goed, een mooie taart dus, in alle onbescheidenheid.

Het recept komt uit mijn hoogstpersoonlijke Receptenboek voor Tweeverdieners met Drie Kinderen en Teveel Nevenactiviteiten. Het gaat als volgt:  Koop een pak kruimeldeeg, leg dit op de bodem van een bakvorm en bak af. Meng vervolgens een potje opgeklopte room met een half family-pack Philadelphia, een beetje citroensap en vanillesuiker naar smaak. Bestrijk de taart met dit witte mengsel. Stapel vervolgens al het fruit dat je kan vinden en zorg voor wat aardbeien, trosbessen en kersen met de steeltjes er nog aan voor een natuurlijk effect. Werk af met eetbare bloemen (oost-indische kers, viooltjes, madeliefjes, enz.).

Smakelijk!

PS In het geval van bloemen: Eetbaar ≠lekker (maar niet verder vertellen)

PPS Mijn vloer was proper! Zoals in PROPER!!!! Maar op een zwarte vloer zie je altijd stof. ALTIJD! Koop NOOIT een zwarte vloer! En kom zéker niet op het idee om daar een foto te nemen, zèlfs niet als de lichtinval er zo schoon blijkt te zijn!

Read Full Post »

Bezweken…

… voor de hype van cupcakes en taarten vol kleverige suikerpasta en marsepein in de gekste kleuren van de regenboog. Maar het moest maar zo plezant niet zijn om kindertaarten mee te maken!

Net als vorig jaar (en het jaar daarvoor) bakte ik een aardbeientaart voor de verjaardag van de kinderen, maar dit keer besmeerde ik hem rondomrond met slagroom, om een enigszins regelmatig gevormde taart te krijgen. Samen met de kinderen had ik eerder al mijn suikerpasta in diverse kleurtjes gemaakt (al die dingen zijn online te koop), en een aantal figuurtjes met hen uitgestoken (bloemetjes en vlindertjes). Voor de kinderen is dit trouwens geweldig: play-doh die je kan opeten!

Het maken van de poppetjes viel wel een beetje tegen. Ik dacht: ‘oh, ik kan een beetje boetseren, dus hoe moeilijk kan het zijn’, maar dat kon blijkbaar best wel moeilijk zijn, want die suikerpasta reageert op de warmte van je handen. Kleine rolletjes en bolletjes maken is dus erg moeilijk, want zodra je er (in dit warme weer toch) met je handen aankomt, smelten ze tot suiker. Ook aan de vormgeving moet nog gewerkt worden: die blauwe lap bijvoorbeeld stelt een zwembad voor. Maar kom, de kinderen vonden het super, en dat is al wat telt.

Voor hun traktatie op school vandaag maakte ik kleine cupcakejes. Dochtertje onderdeappelboom wou iets met roze, en zoontje iets met sterren en een maan. Ik legde er niet al te veel suiker op, want ik wil natuurlijk ook geen 25 kleuters met kapotte tanden naar huis sturen. Eén kleutertje verdient alvast een extra portie, en dat is ons eigenste jarige zoontje, dat gisteren zijn arm brak…

Alleen nog dit: steek niet al je geld in uitsteekvormpjes. In onze garage vond ik nog wat spanband (heet dat zo? Zo’n platte ijzeren draad met gaatjes in, waar je met een kniptang stukjes van kan knippen en waarmee je bijvoorbeeld elektriciteitsbuizen vast zet in de chappe…) met dat soort band dus kan je heel makkelijk zelf vormpjes maken zoals een hartje of een maan ofzo. Kwestie van toch ten allen tijde een beetje gierig te blijven 🙂

(ja, de foto’s zijn abominabel, maar we hadden zoveel feesten dit paasweekend, dat ik telkens maar na 20 u ’s avonds kon beginnen bakken (telkens 4 taarten) of koken (aperitiefhapjes voor 16 personen…) waardoor ik tegen de tijd dat er foto’s konden worden genomen telkens lichtelijk uitgeteld was…)

Read Full Post »

Familietraditie: rodebessentaart, aka wit-van-ei-taart

Ingrediënten voor het deeg:

-100 g suiker

– 100 g boter

– 3 eigelen

– 1 pakje vanillesuiker

– 150 g bloem

– 1 tl bakpoeder

– 8 el melk

Bereiding:

Meng suiker en boter. Voeg eigelen toe.  Voeg daarna de bloem toe en tenslotte de melk. Bak 30 minuten op 180 graden (maar 30 minuten is aan de ruime kant; 20 tot 25 vind ik voldoende want anders wordt het nogal droog).

 

Haal de taart uit de oven en beleg met 375 g zuur fruit. Dat zuur is echt wel belangrijk: appel, kers of aardbei werken niet bij deze taart. Een variatie aan bessen is dus het beste. Mijn portie op bovenstaande foto is een beetje aan de kleine kant, waardoor de taart opnieuw iets te droog uitviel. Dit zijn trouwens bessen uit de diepvries, en dat lukt prima.

Rabarber moet volgens mij ook zeer goed passen in deze taart, al heb je het gevaar dan je dan een doorweekte koek onderaan krijgt.

Bon: bessen op de warme bodem leggen dus en vervolgens bestrijken met het volgende:

Wit-van-ei-mengsel.

Zijnde: 3 eiwitten opkloppen met 150 g suiker (en de suiker moet je er heel langzaam laten instromen tijdens het kloppen- tot je punten kunt maken.

Opnieuw 30 minuten op 180°C in de oven; maar vanaf 20 minuten toch al eens checken of het niet te hard gaat.

Voilà, supersimpel en één van de lievelingstaarten in de familie.

(En ook ideaal om de bessenvoorraad in de diepvries op te gebruiken, want de regel zegt dat je dat maar 6 maanden mag bewaren…)

Read Full Post »

3 kilo later

Als meneer 666bbq een receptje van mij kopieert (waarvoor immer dank – geen slecht compliment van zo’n schijnbaar zeer goede kok, medunkt), steekt hij dat steevast onder de titel: ‘apen apen apen na’. Foei! Dat zou ik nu dus nooit doen! Als ik een recept van hem kopieer, dan verwijt ik hem gewoon rechtstreeks dat ik er dik van wordt. Slekkevet zelfs, om het op z’n West-Vlaams te zeggen. Eerlijk toch? 😉 Want verdikke: wat is me DIT toch een lekkere taart!

Omdat mensen inderdaad niet makkelijk doorklikken, kopieer ik luiweg het recept:

pastel de ayote, een pompoenpudding uit Costa Rica :

– 800g pompoen
– 125g boter
– 4 kruidnagels
– 2 eieren
– 2 eetlepels magere kwark (yuck … 2 eetlepels volle yoghurt marcheert ook)
– 250g suikerriet
– 200g zelfrijzende bloem (of bloem met geweetwel)

Pompoen in stukken verdelen, koken met ruim water. Afgieten en vlees van de schil halen als het zacht is. Vlees met de helft van de boter tot puree prakken. Suiker met twee lepels water, kruidnagel en de rest van de boter smoren tot er een zoete saus ontstaat (maar ik heb het gewoon meteen bij de puree gekieperd). Eieren met de yoghurt opkloppen. Puree, yoghurt- en suikermengsel samenvoegen. Als laatste de bloem eronder. Je kan het geheel nog wat afkruiden met gember en kaneel (zoals altijd opletten met kaneel : juist genoeg brengt je in de eindejaarsstemming, iets teveel en je waant je op een slechte kerstmarkt in de koopjeshoek van een bouwmarkt, onder een lekkend dak).

Het beslag in een beboterde en bebloemde bakvorm gieten. 60 minuten in een op 250° voorverwarmde oven die je meteen terugdraait naar 180° zodra je de vorm erin plaatst. Laten afkoelen in de vorm. (bij het gezin onderdeappelboom bleek 60 minuten wel nog een beetje te weinig en ging het er nog een kwartiertje opnieuw in)

Tot zover de kopie van de website ‘Grow for it’. Zelf bleek ik geen kruidnagel in huis te hebben. Ik had wel nog 4-kruidenmengsel liggen. Waar dan geen kruidnagel in bleek te zitten. Maar ik heb er toch wat van in gedaan, en het bleek exact genoeg om een beetje de sfeer van peperkoek te krijgen, maar je toch nog ver van een slechte kerstmarkt in de hoek van een bouwmarkt onder een lekkend dak te wanen 😉

Eigenlijk had ik dat recept vorig jaar al gezien, en dacht ik om één of andere reden toen al dat ik die taart MOEST en ZOU bakken! Ik zaaide er zelfs speciaal de butternut pompoen voor. Daar kwam dan wel maar één pompoentje aan, maar ik had hem toch, en ik maakte de taart. Mannekes, dat zou dus zo lekker niet mogen zijn hé. En meneer onderdeappelboom was er niet eens zo wild van. Nog meer voor mij dus. En de papa van mevrouw onderdeappelboom had geen tijd voor meer dan één stukje. Al goed dat ik de kinderen beloofd heb dat ze morgen een stukje mogen meedoen in hun boterhamdoosje, of er was gewoon niets van overgebleven…

Bakken dus, deze taart. En als je het lekker vindt, dan krijg je binnenkort nog eens het recept van worteltaart van mij; nog zo’n misprezen taart waarbij je vanzelf een kopje thee denkt (liefst celestial seasonings) en waar je gewoon niet genoeg van krijgt.

Read Full Post »

Speculoo/aastaart

Er waart een spook rond op facebook. Het spook van het ideale gewicht. Of toch het zogenaamde ideale gewicht. Voor vrouwen. Net zoals BMI toch vooral een berekening voor vrouwen is. Een berekening die met het gewicht van spieren sowieso geen rekening houdt.  Mocht je het nog niet doorhebben: ik word absoluut tureluurs van vrouwen en hun gewicht. En dan vooral van hoe ‘de boekskes’ dat sturen. Alsof het normaal kan zijn te leven op één boterham ’s morgens, een slaatje met yoghurtdressing ’s middags en nog eens één boterham ’s avonds. Alsof je gelukkig en gezond wordt van sneetjes plastic (magere kaas) en lepels aspartaam (light yoghurt). Ik mag het mij niet voorstellen dat ik met mijn lief op restaurant zou gaan, het eerste romantische diner in tijden, en dat hij dan een slaatje gezond met een bordje fruit achteraf zou bestellen. Aaaaaaaargh! Dames en heren: eet normaal, in gemiddelde porties, en aanvaard het gewicht dat je dan blijkt te hebben.  En ja, ik heb makkelijk praten, want ik mag best veel eten voor wat ik weeg. Maar da’s nu net het goed bewaarde geheim: je wordt echt niet dik van een gematigde vorm van dagelijks snoepen. Ten bewijze, de taart waarvan ik net een derde opgepeuzeld heb bij wijze van dessert: Speculoostaart!

Ingrediënten:

– 1 pak bladerdeeg (die van Aldi is eerlijkgezegd de knapperigste)

– peren

– 150 g speculoos

– 3 dl room

– 2 eieren

– 80 g suiker

– 2 zakjes vanillesuiker

– snuifje kaneel

– 3 el amandelschilfers

– abrikozenconfituur

Werkwijze

Doe de bladerdeeg in een bakvorm en prik erin met een vork.  Verkruimel de speculoos en doe die op de bladerdeeg. Leg daar bovenop de peren met de punten naar het midden en maak er inkepingen in.

Meng room, eieren, vanillesuiker, suiker en kaneel en giet dit mengsel over de peren.

Bak 40 min. op 180 graden.

Strooi er de amandelschilfers over en bak nog 15 minuten verder.

Haal uit de oven en bestrijk met confituur.

Smakelijk!

Read Full Post »

Kersentaart

’t Is weer kersentijd! En mocht je niet genoeg hebben aan de recepten van vorig jaar, dan is er hier nog eentje extra:

Ingrediënten:

– 500 g kersen

– 4 eieren

– 12 soeplepels zelfrijzende bloem

– 10 soepl. suiker

– 8 soeplepels melk

– 6 soeplepels olie

– 2 pakjes vanillesuiker

Voor de afwerking: 50 g boter, 50 g suiker en 1 klein ei

Werkwijze:

Meng de eierdooiers met de suiker, melk, olie en vanillesuiker. Doe er de zelfrijzende bloem bij, en vervolgens het tot sneeuw geklopte eiwit.

Doe het mengsel in een bakvorm, doe er de kersen boven en bestrooi met paneermeel.

Bak 20 min. op 200 °C.

Voor de afwerking: smelt de boter en voeg de suiker en het ei toe. Giet het bovenop de warme taart en bak nogmaals 10 minuten. Smakelijk!

Read Full Post »

Taart voor als je niets in huis hebt

Gisteren zin in zoet en bakken, maar niets in huis: geen eitjes meer, alle chocola al opgesnoept, nog te vroeg voor zomerfruit, amandelschilfers vergeten, alle gist in het brood beland, enz. Wat kan je dan nog bakken: Franse Vruchtentaart van Wina Born.

VOOR HET DEEG: 300 g bloem, 150 g boter, een mespunt zout en een eetlepel (bloem-)suiker in een kom doen. Dan de samoeraikrijger in jezelf laten bovenkomen, twee messen nemen, en met de nodige allure (maar vooral veel geduld) door het mengsel snijden tot de boter in zeer kleine stukjes verhakseld is. Vervolgens kneden en aanlengen met koud water tot je een glad deeg hebt. Een half uur in de frigo laten rusten.

VOOR DE VULLING

Daar heeft Wina Born allerlei ingewikkelde theorieën over, maar ik hou niet van recepten waarbij je veel moet meten en wegen. Het idee van deze taart is dat je binnenin een soort confituur creëert. Dus als je vers fruit hebt, laat je dat even sudderen met wat suiker en een klontje boter, als je niets van fruit in huis hebt neem je gewoon confituur. Ik had nog 2 overrijpe peren die niemand meer lekker vindt en een halve pot pruimenconfituur. Peertjes gestoofd, confituur erbij en klaar is kees.

DE TAART

Deeg openrollen, toeplooien, en weer openrollen. Vorm bekleden, fruit erin, en dan strookjes maken voor erbovenop.  Ongeveer 50 minuten bakken op 200 graden, op een rooster onder in de oven.

Grote voordeel van deze taart: ze ruikt zo lekker dat je je vanzelf de perfecte huisvrouw gaat voelen 🙂

Read Full Post »