In de garage bleek nog wat verbouwingsoverschot te liggen: elektriciteitsbuizen, extra stevige plastic zakken, en plakband (tape, in het AN). Niet slecht om mijn sla mee te beschermen, dacht ik. Maar omdat ik sla en spinazie in afwisselende rijtjes heb gezaaid, lukte het niet om kapjes te maken over de sla alleen. Het is dus iets groter (en lelijker) uitgevallen dan de bedoeling was, maar volgens mij moet het mijn prille gewasjes toch tegen grillig lenteweer kunnen beschermen. In juni gaat het eraf, want dan wil ik een mooie moestuin, en bovendien vind ik het niet zo ecologisch om dan extra water te moeten geven.
Tussendoor een patat opgegraven, en jawel hoor: mooi vertrokken. Ik zie dat ik ze wel iets te diep gestoken heb, dus overal een beetje aarde weggeveegd zodat de weg naar boven minder lang wordt. Toch wel maf hoe die scheuten ondanks al die lagen aarde weten wat de bovenkant is! Ook de reukerwten piepen nu boven de aarde, en 1 van de 12 gezaaide tomaatjes vermoedelijk ook. Van de Afrikaantjes nog geen nieuws, en van de wortels evenmin. Maar wortels hebben dan ook veel weken nodig om te kiemen, dus daar wachten we nog even op. Gho, al het vroege voorjaarswerk lijkt dus vertrokken te zijn. Tijd om mij weer op de vijver te concentreren? Of zou ik nu aan de kolen kunnen beginnen?
Onder de appelboom 
Sinds ik uw blog lees, zakt de moed om een moestuin te beginnen (lees: mijn kinderen een moestuin te laten beginnen) me steeds meer in de schoenen. Ik ben gewoon te laat 😦
Oeioei, daar moet ik snel op reageren: ik ben gewoon hyperongeduldig, wil experimenteren met zaad, enz. en doe dus eigenlijk alles bijna te vroeg! Maar je bent totaal nog niet te laat. Zaai nog snel sla en spinazie en erwtjes nu het zo’n mooi weer is. Of koop wat slaplantjes op de markt of bij de boerenbond. En pas half april moeten de andere groenten de grond in. Je hebt dus nog zeeën van tijd!!! En zeker als het voor de kinderen is, dan moet alles toch niet meteen lukken? Het is toch gewoon voor het plezier? Zo zie ik het althans. En nu mijn blog niet meer lezen hoor, zodat je moed houdt! 😉
Sinds ik plastiek over de slaplantjes heb gedaan groeien ze als kool, dus goeie moed houden! Alles wat bij mij op de vensterbank staat kan hopelijk snel de grond in. Goudsbloem, korenbloemen, oost-indische kers en zonnebloemen. Meer zaaien is bij mij voor volgend jaar. Dit jaar koop ik vooral plantjes.Wortelen, erwten heb ik wel gezaaid maar nog niets te zien.Het eerste jaar is het vooral veel proberen en improviseren dat ondervind ik ook elke dag 😉
erwten mogen zelfs tot in juni als ik het goed lees op mijn dozeke!
en voor kindjes: Radijsjes zijn zeer makkelijk en kiemen snel.
En aardbeien! Je bent perfect op tijd voor aardbeienplantjes. Daar zal zeker iets aan groeien, en dat zullen je kinderen ook zeker lusten!
Denk er wel aan, om eens de aardappelen boven de grond staan, een paar keer aan te aarden!
@annetanne: aanaarden? wuk? comment? que? wassisdass? oedadde? gewoon wat aarde opkappen of begrijp ik het hier weer verkeerd?
De eeuwige discussie, het ‘aanaarden’ van de pieters 😉
Eeuwige discussies zijn goed, voor we het weten zijn we hier straks over de voetbaluitslagen bezig, dat willen we toch ook niet 😉
Redenen om aan te aarden zijn onder andere : onkruidvrij houden van de bedden, beschermen tegen de vries, beschermen tegen de schimmels, beschermen tegen het groen worden van knollen die boven komen te liggen, drainage,…
In de categorie ‘lui tuinieren’ kan je bij de meeste redenen wel een toepasselijke ‘bwa’ plaatsen. De ene keer aard ik al wat fanatieker aan dan de andere (hoofdregel van lui tuinieren is dat je alleen doet waar je zin in hebt), ik heb daardoor nooit bijzonder veel ‘verlies’ gehad aan groenbuikige patatten (zelfs zonder aanaarden), ook niet aan de vries (niet te vroeg beginnen), niet meer of minder aan de schimmel (denk ik) en tegen onkruid kan je mulchen. Dus zoveel belang hecht ik zelf niet (meer) aan dat aanaarden. Integendeel, ik heb het groeiende loof ooit zo diep begraven dat ik een hele rij nooit meer heb teruggezien, dus verzint eer ge begint (bzinnen is voor de paters).
Een lichte ‘rug’ zou de poters goed opwarmen waardoor ze goed groeien. Dus toch maar niet te snel te diep, en wat mij betreft niet overdrijven met dat aanaarden (je moet ze achteraf immers ook weer ‘uitgraven’, dan geef ik toch de voorkeur aan “de lichte-wip-techniek”. Als je het alleen zou doen tegen het groen worden, breek er dan je rug zeker niet over en leg er gewoon wat mulch over…
Heel diep poten en aanaarden is misschien wat van het goede teveel… of beter van het goede te weinig.
wat ik nog vergat te zeggen (sommige dingen lijken vanzelfsprekend) : dat aanaarden gebeurt dus door de grond van tussen de rijen – met hak/Ethiopenhak/schop/mini-tiller/aanaardhulpstuk (zo’n ploeg/sneeuwruimer met twee neusvleugels) te verdelen naar de twee aanliggende aardappelrijen (meestal, maar dan afhankelijk van het gekozen hulpstuk, door geschraagd over de aardappelrij te stappen en van weerszijde grond tegen de denkbeeldige middellijn te brengen). Sommige doen die onmiddelijk bij aanplanten, andere (zoals ikzelf ‘meestal’) volgen gewoon het opkomende loof (dan zie je toch wat beter waar de grond verwacht wordt, en kunnen de poters makkelijker opwarmen). Daarom ben ik dit jaar fan geworden van de 70/30 en 70/35 plantafstanden, want met 60 en minder tussen de rij wordt dat ‘kappen’ tussen de rijen toch wat lastiger (een aardappel in wording of zijn navelstreng is snel geraakt). Het grondverzet vereist dus geen kruiwagen noch donorveld…
@Peter: ne man naar mijn hart, gij!
hmm, ben wel mijn addendum kwijt precies, zo ergens tussen numero 8 (ikke aka my real name) en numero 9 😉
666bbq: de spamfilter heeft het ook meer voor jouw ‘real name’; als je ‘666bbq’ gebruikt, schrikt hij zichtbaar, en moet ik je reacties altijd weer eerst goedkeuren vooraleer ze verschijnen 🙂
Over voetbaluitslagen: de kans dat ik daarover begin acht ik van een waarschijnlijkheidsgraad die toch ettelijke exponentiële vermenigvuldigingen lager is dan het ontstaan van pantoffeldiertjes in de oersoep. En als anderen erover beginnen: wee u gebeentje, ik heb een delete-knop!
Terug naar waar we vandaan kwamen: patatten. Ik heb, heel lichtjes, aangeaard, maar dan alleen omdat dat zo’n professioneel beeld gaf aan de moestuin… Ik heb gewoon met een spa een beetje grond van links naar rechts geschept, maar vermoedelijk toch teveel gezien er nu nog altijd maar eentje boven staat. Qua lui tuinieren denk ik dat dat aanaarden minder werk is dan onkruid wieden. En dat gevoel dat je goed bezig bent als die aangeaarde rijtjes daar zo mooi liggen te liggen, ja, da’s toch ook veel waard 🙂
1-0 voor de spamfilter 😉
Bij ons hangt het er erg vanaf of we er de tijd voor vinden. Indien ja, dan doen we hetzelfde als Peter: ergens begin van de zomer een beetje aanaarden tot de helft van de stengels onder de aarde staan. Maar vorig jaar hebben we nog niet eens de helft kunnen doen, en op het vlak van aardappelplaag maakte het toch echt geen verschil… Maar inderdaad, het geeft een heel wat professioneler zicht ;-). Ik vrees dat het dit jaar weer een niet-aanaard-jaar zal worden, of een lui moestuinjaar, mooi gezegd Peter 🙂
Peter 666bbq: delete!
Buikberg: ren-tuinieren, ook eentje van Peter geloof ik; past ook wel in mijn woordenboek 🙂