De nieuwste bewoners ten huize onderdeappelboom:
Je zou denken dat we het ondertussen wel gehad hebben met kippen: eerst vliegen ze naar de buren, dan in de bomen, vervolgens lopen ze van ons weg, en dan zijn we ze weer een week lang kwijt. En erger nog: ons lief Klein Boontje is niet meer. Op een avond vond ik het levensloos in een hoekje van de composthoop, alsof het een laatste warme plekje en beschutting had gezocht. Er is liefdevol afscheid van genomen, en er werd nagedacht over nieuwe kippen, volgend voorjaar ofzo. Maar een nonkel kwam het verdwijnen van Klein Boontje te weten, en voor ik het goed en wel besefte werd ik naar huis gestuurd met in mijn auto een doos met twee nieuwe kuikentjes. Brakelse hoenders, beweert de nonkel, maar ik denk dat het eerder een soort krieltjes van een gekruist ras zijn. Nietemin, het cadeau werd zeer geapprecieerd, en dit keer wilden we onze beestjes niet meer kwijtraken. In de garage stonden nog wat oude keukenplanken, en daarmee werd snel een parkje voor hen geconstrueerd.
Meneer onderdeappelboom fronste (terecht) even zijn wenkbrauwen bij de zoveelste bouwvallige constructie van zijn vrouw, maar de beestjes zitten veilig voor poezen en eksters, beschut tegen regen, zon en wind, èn ze zijn ook dicht bij het huis om aan ons en de kindjes te wennen. Want deze laatste spenderen ondertussen het grootste deel van hun tijd gehurkt naast het hokje, bijna liggend op de grond om zoveel mogelijk van hun nieuwste vriendjes te kunnen genieten. De Bresse-kippen komen sinds een week alleen nog bij ons om eitjes te leggen; de rest van de tijd zijn ze bij de buren, waar ze ook al het eten van hún kippen opeten. We denken dat we ze dus maar cadeau gaan doen aan de buurman, ook al ligt hun lot dan misschien in de kookpot…
Onder de appelboom 
De witte heeft wel wat zilverbrakeltrekjes, maar van vorm is het inderdaad niet helemaal ‘zuiver’ precies. De donkere is wat moeilijker te bestuderen ;-). Ach, wat doet het ertoe, ze zullen het alleszins goed hebben bij jullie!
Gaan eten bij de buren en thuis komen leggen is dan misschien niet bevorderlijk voor de onderlinge verstandhouding in de buurt, maar wél bijzonder economisch verantwoord! 🙂
En van economisch verantwoord gesproken, ik vind dat jij wel bijzonder creatief kan zijn met een paar plankoverschotjes. Azo’n proper en efficiënt kot! Ik zie er je het maar weinig na doen.
Buikberg: ik hoop maar dat ze het inderdaad leuk genoeg vinden bij ons!
Bart: zeer onwaarschijnlijk compliment van iemand die momenteel een heuse echte stal aan het bouwen is 🙂 Maar danku 🙂
ze gaan ook snel door hebben dat de onderdeappelbomen verticale escapades niet op prijs stellen, hoger dan 10cm gaan ze van hun leven niet meer durven springen zonder fantoompijnen te voelen in hun gevoelige kammetjes 😉
Aaagh, zwijg, ik vind het al zo erg dat ik hen in zo’n klein ding opsluit. Maar ‘tis wel 30 cm hoog hoor, dus hopelijk ben ik dan ook weer niet zo’n gigantische dierenbeul…
Een uitloopruimte van 4 m² per kip is het strikte minimum. Dit lijkt me toch net iets krapper, niet?
jammaja, jij trekt je plan met overschotjes aan planken en een overschot aan vindingrijkheid. Terwijl ik gewoon een schandalig bedrag aan splinternieuwe balken en planken spendeer. Azo kan iedereen het! 🙂
Menck: dus ik ben toch een dierenbeul 😦
Maar voor alle duidelijkheid: dit is bedoeld voor een periode van 3 à 4 weken, zodat ze in alle veiligheid kunnen groeien en verdikken, waarna ze dan een ruimte van zo’n 15 m² ter beschikking krijgen. Ik hoop toch maar dat het dan niet al te verschrikkelijk is wat ik doe?
Bart: ja, sinds de bouw van ons kippenhok begin ik ook te vermoeden hoe duur de stal wel zal zijn… Enfin, eerst nog onze aanvraag indienen en een goedkeuring krijgen! En dan is het nog afwachten hoor, of iedereen dat ‘azo’ maar kan 🙂
@ onderdeappelboom
Ah, als het dan toch maar een tijdelijk onderkomen is, dan is er vaneigens geen been gebroken. 😉
Veel succes met het duo, overigens.
Oef! 🙂