De avond nadat we Eigenwijze Tuin hadden mogen bezoeken, besloten we ons gras niet meer af te rijden. Of toch althans een deeltje ervan.
We vervloekten onszelf wel een beetje dat we er het jaar daarvoor nog gras hadden gezaaid. Zonder graszaad hadden we direct de ideale basis voor een bloemenweide gehad. Maar niet getreurd, lang gras is ook niet lelijk, en we genoten de hele zomer lang van alle sprinkhanen en kikkers die er hun toevlucht zochten.
Dit weekend hielden we de najaarsmaaibeurt: eerst eens met de zeis erdoor (ik dacht dat dat in de ochtenddauw beter zou gaan; maar dat viel nog lelijk tegen), en daarna met de grasmachine op de hoogste stand. En dan nog al het afgemaaide gras afvoeren natuurlijk, want wilde bloemen doen het beter in verarmde grond.
Ondertussen had ik wel al wat bloemetjes opgemerkt: een beetje wilde peen, een boterbloemetje en enkele vlasbloemetjes. Er is een niet geringe kans dat de wilde bloemetjes die elders in de tuin staan, uiteindelijk ook naar deze ‘wilde’ zone gaan komen. Maar dat vraagt tijd, en er zijn ook andere oplossingen: ecoflora. Niet dat ik nu al uit mijn vel barst van enthousiasme voor deze kwekerij (duur!), maar het is wel nog altijd de enige plaats waar je zomaar wilde bloemen kunt kopen. Dus daar ging ik om:
Duizendblad
Agrimonie
madeliefje
campanula rapunculus
wilde peen
damastbloem
margriet
grote muur
boerenwormkruid
en nog een paar die ik even vergeten ben. 39 stuks in totaal.
In het pakketje zaten ook nog 10 stuks daslook en 10 stuks bosanemoon. Die laatste plantte ik eerder al, maar bosanemoontjes groeien niet eender waar, en het is een beetje zoeken naar een plaatsje waar ze zich goed voelen. Hopelijk lukt deze tweede poging beter.
En dan was er ergens dit weekend en vandaag ook nog een beetje tijd om in de moestuin te werken. Ik weet dat die normaal nog vol winterprei, kolen en andere zou moeten staan, maar hier bij ons is hij al leeggeroofd en wordt hij klaargemaakt voor de winter. Ik ben in de loop van de nazomer de strijd tegen het steeds terugkerende gras een beetje verloren, en daarom worden de bedden nu kaalgeplukt, ontdaan van gras, en oppervlakkig omgespit. Als je dan toch spit, dan nog altijd beter in het najaar dan in het voorjaar.
Werken in de tuin is leuk, maar weten dat het werk ten einde loopt voor de komende winter, en zo langzamerhand beginnen terugplooien op het leven binnenshuis is eigenlijk ook heel genoegdoend.
Onder de appelboom 
als de madeliefjes niet aanslaan mag je ze hier ook altijd komen halen, heb er met hopen.
hoop dat het daar snel een fleurige bedoening wordt!
Hier ook massaal veel madeliefjes en duizendblad, je mag ook altijd gerust een paar potjes komen uitsteken…
En als je meer boterbloemetjes wilt, kom dan maar gerust naar deze kanten van Engeland want de bermen zijn hier geel gekleurd in het voorjaar. Oh, en als je wat schaduw hebt ook heel wat wilde knoflook. Heerlijk bij de sla! Nu ik er aan denk, de bermen staan hier eigenlijk altijd vol met 100en soorten wilde bloemen.