Feeds:
Berichten
Reacties

Posts Tagged ‘moestuin’

De moestuin op zaterdagmiddag

De moestuin op zaterdagmiddag

De moestuin op zondagavond

De moestuin op zondagavond

Bij zo’n raadseltjes als ‘zoek de 10 verschillen’ wordt de oplossing meestal ergens ondersteboven afgedrukt. Maar nog afgezien van het feit dat mij dat wel enige truucen zou kosten om dat te realiseren, wil ik me ook niet voorstellen welke truucen jullie zouden uithalen om het te lezen. Vandaar dus heel gewoon:

Na mijn oorspronkelijke plan voor 75m² groententuin, kwam het besef dat dit voor een beginneling toch net iets te ambitieus is.  Daarop is het groententuintje verkleind tot ongeveer 35 m². Na daar een week op gekeken te hebben, groeide het ongenoegen: 35 m² is toch wel een beetje klein hé? En dus heb ik op zaterdagmiddag mijn gereedschap ter hand genomen, en schoffelschoffel, zo’n 5 m² erbij gevoegd. De echtgenoot kreeg het  in de mot en vroeg: ‘Heb je het groter gemaakt?’ Ja dus. ‘Maar waarom maak je het dan niet onmiddellijk een beetje véél groter?’ Aha! En zo is ons moestuintje nu zo’n 50m² groot. Dáár kan ik al veel beter mee leven!

Een tweede verschil: omheining, tegen konijnen, vossen, vrolijk spelende kindjes, en wie weet wat nog allemaal. Het is een omheining met lelijke groene bekaertdraad geworden. Maar er bestaan nu eenmaal weinig alternatieven.  En naar het schijnt zie je dat na verloop van tijd niet meer staan. En zeg nu zelf: mijn echtgenoot heeft dat prachtig aangespannen!

Volgend verschil: mijn wisselteeltschema is een beetje in de war, want nu heb ik daar een grote zone liggen waar nog niets op staat. En ik moet ervoor zorgen dat ik volgend jaar, als ik mijn perceeltjes een beetje anders inricht, de principes van de wisselteelt respecteer. Dat wordt nog serieus hersengekronkel.

Verschil 4: ik heb nu plaats voor aardbeien. Vééél plaats. Maar ze waren nog niet binnen 😦  Gelukkig heb ikin een hoekje in de tuin wel bosaardbeitjes ontdekt, maar op een plaats waar ze binnenkort zullen verdwijnen wegens gazon. Die heb ik dan maar uitgespit en hun biotoopje zo goedmogelijk nagebootst in een hoekje van de groententuin. Hopelijk lukt het. Maar verder is er nog altijd plaats over voor een groente. Pompoen? Naar het schijnt bestaan er lekkere. Tomaten zou het mooist zijn, maar zonder serre…

Verschil 5: waar het vorige week nog normaal was dat mijn buiten gezaaide spinazie, radijzen en sla nog niet aan het schieten zijn, is het dat nu niet meer. Help!

Verschil 6: Mijn ajuinen beginnen wel voorzichtjes boven te komen. Hoera!

Verschil 7: Mijn allergrootste verbazing: mijn peterselie is gekiemd! En dat is niet zomaar vanzelfsprekend. Nee, peterselie heeft de naam moeilijk te kiemen. En dat is nu toch gelukt. Ha! Het uitplanten ervan was weer een andere zaak. Het is een beetje zoals een stukje naaigaren van 5 cm onderaan in de grond steken, en hopen dat de rest gewoon rechtop blijft staan. We zullen zien. Ze heeft in elk geval een schoon schaduwplaatsje in de moestuin gekregen.

Verschil 8: idem voor mijn vooraf gezaaide worteltjes. Ik betwijfel of die voorgekiemende dingen zullen verder groeien, maar het is een goede oefening om te wennen aan kiemtijden, en te leren zien hoe zo’n kleine kiemplantjes eruit zien. Ik heb de grond een beetje losgemaakt met de riek, want naar het schijnt hebben wortels daar nood aan. In dikke, vaste grond zouden ze kort en dik worden. Nu ja, dan zijn het maar sumo-worstelaartjes, er is al genoeg magerzucht in de wereld.

Verschil 9: een verschil uit de categorie ‘wat niet moet groeien maar het toch doet’: het rijshout van mijn sluimerwten. Dat staat daar te botten en te schieten dat het geen naam heeft. Toch ook goed nieuws: de sluimerwten en bonen groeien zelf ook flink verder.

Verschil 10: het wordt er alleen maar kouder op ipv warmer. Dus: straks gaan al mijn plantjes en zaden gewoon kapot in de grond! (getuige het hoofdschudden van een meer ervaren moestuinierder deze morgen toen hij hoorde dat mijn sla al buiten staat, in volle grond) 😦

Read Full Post »

De rest van het weekend mocht de echtgenote haar ding doen: moestuinieren. Nadat ik zaterdagavond het (on-)kruid na die eerste combinatie van zon en regen tussen de bloemen en haag alweer exponentieel zag toenemen, moest ik toegeven dat mijn moestuinplannen toch net iets te optimistisch waren. En dus zijn mijn plannen gehalveerd. Met zo’n 35m² zal ik het dit jaar moeten doen. Lukt het, dan wordt het volgend jaar meer. Zijn uitgeplant: sluimerwten, erwten, sla, patatten (misschien te vroeg,  maar ik had nu eens de tijd ervoor) en uien. Zijn gezaaid: nog extra sla en erwten, bonen, spinazie, radijsjes en wortels.

moestuintje-_-schema

De rest is pas voor april. Ondertussen ben ik er wel al in geslaagd om mijn schema door elkaar te halen en heb ik sla in het bed van de vruchtgewassen gezet. Maar niet getreurd, dan oogsten we die maar snel en zetten er de komkommers dan na de oogst pas in. Ter excuus van mijn verwarring: 2 kleine kindjes hebben mij ‘geholpen’ en het was dus zaaks alles zo snel mogelijk de grond in te krijgen alvoren ze zelf gingen ‘zaaien’. (met de uien hebben ze hun goesting mogen doen, en ik verwacht dan ook een mooie oogst ergens ten oosten van de moestuin, in het gazon, en nabij het terrasje).

(Update terwijl ik hier een beetje aan de indeling van mijn blogje aan het sleutelen ben: na bijna anderhalve dag staan mijn uitgeplante sluimen, erwten, kropsla en raketsla nog fier rechtop, met de neus in de wind. Zou het dan werkelijk lukken?!)

druivelaar1

 

En dan is er nog een verrassing: een heuse druivelaar.

Nu wisten we wel dat er in ons serreke soms druiven groeiden, maar afgezien van het feit dat ze altijd ziek waren, wisten we ook niet waar de wortel zat. Samen met het serreke is dan ook maar de druivelaar gesneuveld. Maar nu blijkt de moedertak achter de serre te hebben gegroeid, en de sloop te hebben overleefd. Ik heb hem achter een paar nageltjes gehaakt, maar dit wordt dus weer iets om over bij te leren. ’t Lijkt wel of onze tuin vol studieonderwerpen groeit… 😉

Read Full Post »

Het is bekend dat je bij ecologisch tuinieren niet mag spitten. Dit omwille van het evenwicht in de grond en dergelijke meer. Maar over dit machientje heb ik nergens iets gelezen:

martens

Sja, we hadden even het idee om 3 vrachtwagens grond met de hand en kruiwagentjes rond te voeren, maar dat duurde maar tot we die berg aarde daadwerkelijk zagen liggen. Toen kwamen we snel tot inkeer en werd het telefoonnummer van Huis Martens (geen website te vinden) weer opgediept.  Nee, dit wordt geen blog vol sluikreclame, maar toch even alle eer aan de broers van Huis Martens die erin slagen om woeste grondwerken met natuurliefde te combineren (voor zover als mogelijk natuurlijk). En hoeveel mensen ken jij die zo’n joekel van een machine een elegant allure kunnen geven? Vandaar dus.

Nu was er, behalve de berg aarde die her en der moest worden verspreid, ook een hoop stenen die de grond in mocht. En die lag op de locatie waar mijn moestuintje moet komen. Wat doet meneer Martens dan: Hij schraapt de bovenste aarde van mijn toekomstige moestuin af en legt die in een hoopje opzij. Vervolgens schraapt hij de aarde van het vroegere serretje af (waar al jaren schors, planten (en een occasioneel rattenlijkje) in lagen te rotten) ook af en maakt daar een tweede hoopje mee. Dan maakt hij 5 meter diep een kuil, schuift die berg stenen erin, drukt alles mooi aan en vult het op met de lelijkste aarde. Daarna ging de eerste berg van de bovenste aarde er mooi boven, en vervolgens heeft hij er de tweede berg humusrijke aarde mooi bovenop gestrooid. Zo, ik heb niet gespit, de grondlagen zijn in dezelfde volgorde gebleven, en toch heb ik nu luchtige grond. Ha!  (maar ik beloof plechtig dat ik dit geen tweede keer zal doen; het moge duidelijk zijn dat we nu weinig andere keuze hadden)

Enig nadeel: ondanks de vele leem zit er ook zavel en zo’n blauwachtige grond die ik niet ken in de bodem. ‘Slecht om te telen’, wist meneer Martens mij te vertellen…

Read Full Post »

« Newer Posts